Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Tarfazolin

Spis treści

Reklama

Tarfazolin - skład

1 fiolka zawiera 1 g cefazoliny w postaci soli sodowej.

Reklama

Tarfazolin - działanie

Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna I generacji. Działa bakteriobójczo m.in. na Staphylococcus aureus (w tym szczepy wytwarzające penicylinazę) i Staphylococcus epidermidis - z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę, Streptococcus spp., Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella spp., Enterobacter aerogenes, Haemophilus influenzae. Nie działa na Enterococcus spp. Cefazolina wiąże się z białkami osocza w 75-86%. Łatwo przenika m.in. do jamy opłucnowej i otrzewnowej, płynu stawowego, żółci, kości, a także przez barierę łożyska oraz w niewielkich stężeniach do mleka matki. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest wydalana z moczem w postaci niezmienionej w 90%. T0,5 wynosi 1,8-2 h.

Reklama

Tarfazolin - wskazania

Leczenie ciężkich zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefazolinę: zakażenia dróg oddechowych; zakażenia dróg moczowych; zakażenia skóry i tkanek miękkich; zakażenia kości i stawów; zakażenia dróg żółciowych; posocznica; zapalenie wsierdzia; profilaktyka chirurgiczna: w kardiochirurgii (m.in. operacje pomostowania tętnic wieńcowych, chirurgiczne leczenie wad zastawkowych serca), w ortopedii (endoprotezoplastyka stawów biodrowych, leczenie złamań otwartych), w chirurgii wątroby i dróg żółciowych (m.in. cholecystektomia, operacje dróg żółciowych), w chirurgii głowy i szyi (chirurgia twarzowo-szczękowa, laryngologia), w operacjach ginekologicznych i położniczych (cesarskie cięcie, histerektomia). Należy brać pod uwagę oficjalne wytyczne, dotyczące odpowiedniego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Reklama

Tarfazolin - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na cefazolinę, inne antybiotyki cefalosporynowe lub pozostałe składniki preparatu.

Reklama

Tarfazolin - ostrzeżenia

Pacjenci z nadwrażliwością na penicyliny lub inne alergeny, mogą również być uczuleni na cefalosporyny. Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek lub chorobami przewodu pokarmowego, szczególnie z zapaleniem jelita grubego. Gdy pojawią się nowe zakażenia grzybicze lub bakteryjne podczas leczenia cefazoliną, antybiotyk należy odstawić. W przypadku wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego spowodowanego cefazoliną, podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco jest przeciwwskazane. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania cefazoliny u wcześniaków i noworodków (<1 mies.), nie zaleca się stosowania w tych grupach wiekowych.

Reklama

Tarfazolin - ciąża

W ciąży stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Ostrożnie stosować w okresie karmienia piersią.

Reklama

Tarfazolin - efekty uboczne

Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (m.in. reakcje anafilaktyczne, eozynofilia, świąd, gorączka, zespół Stevensa-Johnsona oraz wysypka), zaburzenia hematologiczne (neutropenia, leukopenia, trombocytopenia, trombocytoza), przemijające zwiększenie aktywności AspAT i AlAT oraz fosfatazy alkalicznej, grzybica narządów płciowych, wydłużenie czasu protombinowego. Niezbyt często: reakcje miejscowe (zaczerwienienie, ból po podaniu domięśniowym). Rzadko: biegunka, nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, anoreksja, skurcze żołądka, zapalenie żyły w miejscu iniekcji. Bardzo rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, przemijające zwiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi. W pojedynczych przypadkach zapalenie wątroby. W przypadku wystąpienia wysypki należy zmienić antybiotyk.

Tarfazolin - interakcje

Probenecyd stosowany jednocześnie z cefazoliną zmniejsza wydalanie leku, nasilając działanie cefazoliny. Jednoczesne podawanie cefalosporyn z antybiotykami aminoglikozydowymi może być przyczyną nefrotoksyczności.

Tarfazolin - dawkowanie

Dorośli domięśniowo lub dożylnie: w zakażeniach o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu 500-1000 mg co 6 lub 8 h; w zakażeniach o średnio ciężkim przebiegu wywołanych przez Gram-dodatnie ziarenkowce 250-500 mg co 8 h; w ciężkim niepowikłanym zakażeniu dróg moczowych 1 g co 12 h; w pneumokokowym zapaleniu płuc 500 mg co 12 h; w ciężkich zakażeniach zagrażających życiu (m.in. zapalenie wsierdzia, posocznica) 1-1,5 g co 6 h (zazwyczaj w skojarzeniu z aminoglikozydami). W profilaktyce okołooperacyjnej dożylnie 1-2 g na 30-60 min przed zabiegiem chirurgicznym; po zabiegu 1-2 g co 6-8 h przez 24 h; w przedłużających się operacjach (> 2 h) zaleca się podać 500 mg lub 1 g podczas zabiegu. U pacjentów, u których powikłania bakteryjne pola operacyjnego mogą stanowić szczególne zagrożenie (m.in. operacja pomostowania aortalno-wieńcowego) zaleca się podawać antybiotyk przez 3-5 dni. Maksymalna dawka dobowa wynosi 12 g. Dzieci ≥1 mż. dożylnie lub domięśniowo: 25-50 mg/kg mc./dobę co 6 lub 8 h, w zakażeniach o ciężkim przebiegu do 100 mg/kg mc./dobę. Szczególne grupy pacjentów. W niewydolności nerek zmiany dawkowania, uwzględniające klirens kreatyniny, należy zastosować po podaniu pierwszej, inicjującej dawki dostosowanej do ciężkości zakażenia i masy ciała. Dorośli: przy klirensie 35-54 ml/min - zalecana dawka co 8 h; przy klirensie 11-34 ml/min - 1/2 zalecanej dawki co 12 h, przy klirensie ≤10 ml/min - 1/2 zalecanej dawki co 18-24 h. Dzieci: przy klirensie 40-70 ml/min podaje się 60% zalecanej dawki co 12 h; przy klirensie 20-40 ml/min - 25% zalecanej dawki co 12 h, a przy klirensie 5-20 ml/min - 10% zalecanej dawki co 24 h. Sposób podawania. Preparat można podawać domięśniowo lub dożylnie w postaci wstrzyknięć lub infuzji dożylnej. Zaleca się podawać dożylnie w ciężkich zakażeniach, zakażeniach zagrażających życiu i posocznicy. Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia, cefazolinę należy podawać jeszcze przez co najmniej 2-3 dni po ustąpieniu objawów.

Tarfazolin - uwagi

U pacjentów leczonych cefazoliną i u noworodków, których matki przyjmowały cefazolinę przed porodem, wyniki bezpośrednich i pośrednich testów antyglobulinowych (testy Coombsa) mogą być fałszywie dodatnie. Cefazolina może powodować fałszywie dodatnie wyniki testów redukcyjnych wykrywających cukry w moczu, zaleca się wykonywanie testów enzymatycznych. U pacjentów z upośledzoną syntezą witaminy K lub jej niedoborem (m.in. przewlekłe choroby wątroby, niewydolność nerek, niedożywienie) należy kontrolować czas protombinowy.


Podobne leki
Biodroxil
Cefazolin Sandoz
Cefaleksyna TZF
Duracef

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!