Ten zakaz obowiązuje już w niektórych krajach. Czy zostanie wprowadzony również w Polsce? Sprawdź❗
Ten zakaz obowiązuje już w niektórych krajach. Czy zostanie wprowadzony również w Polsce? Sprawdź❗
Ten zakaz obowiązuje już w niektórych krajach. Czy zostanie wprowadzony również w Polsce? Sprawdź❗

Terbisil

Spis treści

Reklama

Terbisil - skład

1 tabl. zawiera 250 mg terbinafiny w postaci chlorowodorku.

Reklama

Terbisil - działanie

Lek przeciwgrzybiczy z grupy alliloamin hamujący biosyntezę ergosterolu w komórkach grzyba. Działa na dermatofity (Trichophyton rubrum, T. mentagrophytes, T. verrucosum, T. tonsurans, T. violaceum, Microsporum canis, Epidermophyton floccosum), pleśnie i niektóre grzyby dimorficzne, a także na większość drożdżaków Candida spp. Dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego. Szybko przenika do warstwy rogowej naskórka, skóry właściwej i tkanek oraz odkłada się w płytce paznokciowej. Z białkami osocza wiąże się w 99%. Terbinafina jest szybko i intensywnie metabolizowana w wątrobie; jej nieaktywne metabolity są wydalane głównie z moczem. T0,5 w fazie eliminacji wynosi 17 h.

Reklama

Terbisil - wskazania

Leczenie grzybicy paznokci wywołanej przez dermatofity. Leczenie grzybicy owłosionej skóry głowy wywołanej przez dermatofity. Leczenie grzybiczych zakażeń skóry wywołanych przez dermatofity (takich jak grzybica tułowia, grzybica obrębna pachwin, grzybica stóp) oraz zakażeń skóry wywołanych przez drożdżaki z rodzaju Candida (np. Candida albicans) - wskazania do leczenia doustnego w tych przypadkach zależą zazwyczaj od miejsca, ciężkości i rozległości zakażenia. Terbinafina w tabletkach, w przeciwieństwie do preparatów zawierających terbinafinę przeznaczonych do stosowania miejscowego, nie jest skuteczna w leczeniu łupieżu pstrego.

Reklama

Terbisil - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Przewlekła lub czynna choroba wątroby.

Reklama

Terbisil - ostrzeżenia

Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. Przed przepisaniem leku należy ocenić czy nie występowała wcześniej choroba wątroby. Po 4-6 tyg. od rozpoczęcia leczenia zaleca się wykonywanie badań oceniających czynność wątroby. W razie zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych należy przerwać stosowanie leku. W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych sugerujących zaburzenia czynności wątroby (utrzymujące się nudności niewyjaśnionego pochodzenia, zmniejszone łaknienie, uczucie zmęczenia, wymioty, bóle brzucha lub żółtaczka, ciemno zabarwiony mocz lub jasno zabarwione stolce) należy przerwać stosowanie leku i niezwłocznie oszacować czynność wątroby. Klirens leku może być zmniejszony do ok. 50% u pacjentów z istniejącymi wcześniej chorobami wątroby. Z uwagi na brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (CCr poniżej 50 ml/min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 300 μmol/l), nie zaleca się stosowania leku w tej grupie pacjentów. Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji skórnych, w przypadku wystąpienia postępującej wysypki skórnej, należy przerwać stosowanie leku. Należy zachować ostrożność podczas stosowania terbinafiny u pacjentów z łuszczycą lub toczniem rumieniowatym w wywiadzie ze względu na odnotowane doniesienia wywołania wysiewu lub zaostrzenia łuszczycy oraz skórnego i układowego tocznia po zastosowaniu leku. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek zaburzeń w składzie krwi pacjentów leczonych preparatem, należy ocenić przyczynę tej nieprawidłowości i rozważyć zmianę leczenia, w tym przerwanie stosowania leku. Pacjenci przyjmujący jednocześnie leki metabolizowane głównie przez CYP2D6 (np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, β-adrenolityki, leki selektywnie blokujące wychwyt zwrotny serotoniny, leki przeciwarytmiczne grupy 1A, 1B i 1C oraz inhibitory MAO typu B) powinni być pod ścisłą kontrolą, szczególnie jeśli leki te charakteryzują się wąskim indeksem terapeutycznym. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

Reklama

Terbisil - ciąża

Ze względu na bardzo ograniczone udokumentowane doświadczenie kliniczne u kobiet w ciąży, leku nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga leczenia lub potencjalne korzyści leczenia matki uzasadniają podjęcie potencjalnego ryzyka dla płodu. U pacjentek przyjmujących lek równocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano przypadki zaburzeń miesiączkowania (częstość występowania tych zaburzeń pozostaje w granicach częstości ich występowania u pacjentek przyjmujących jedynie doustne środki antykoncepcyjne). Terbinafina przenika do mleka kobiecego, dlatego matki stosujące lek nie powinny karmić piersią. Badania płodności przeprowadzone na szczurach nie wykazały wpływu na płodność ani zdolności rozrodcze.

Reklama

Terbisil - efekty uboczne

Bardzo często: ból głowy, objawy żołądkowo-jelitowe (rozdęcie brzucha, zmniejszenie apetytu, niestrawność, nudności, bóle brzucha, biegunka), wysypka, pokrzywka, reakcje ze strony układu mięśniowo-szkieletowego (bóle stawów, bóle mięśni). Często: depresja, zaburzenia odczuwania smaku (w tym utrata odczuwania smaku), zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zmęczenie. Niezbyt często: niedokrwistość, niepokój, parestezje, niedoczulica, szum w uszach pochodzenia błędnikowego, reakcje nadwrażliwości na światło, zmniejszenie masy ciała (wtórnie do utraty smaku). Rzadko: niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, żółtaczka, cholestaza, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko: neutropenia, agranulocytoza, trombocytopenia, pancytopenia, reakcje rzekomoanafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy), skórny i układowy toczeń rumieniowaty, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, ostra uogólniona wysypka krostowata, rumień wielopostaciowy, toksyczne wykwity skórne, złuszczające zapalenie skóry, pęcherzowe zapalenie skóry, pojawienie się wykwitów skórnych łuszczycopodobnych lub zaostrzenie łuszczycy, łysienie, gorączka. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, reakcja przypominająca chorobę posurowiczą, utrata węchu (w tym trwała utrata węchu), upośledzenie węchu, niewyraźne widzenie, zmniejszenie ostrości widzenia, niedosłuch, zaburzenia słuchu, zapalenie naczyń, zapalenie trzustki, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi, rabdomioliza, zespół objawów grypopodobnych, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi.

Terbisil - interakcje

Klirens terbinafiny mogą przyspieszać leki, które indukują metabolizm, natomiast hamować go mogą leki, które hamują aktywność cytochromu P450. W przypadku konieczności zastosowania takich leków równocześnie, należy odpowiednio dostosować dawkę terbinafiny. Leki, które mogą nasilać działanie terbinafiny lub zwiększać jej stężenie w osoczu krwi: cymetydyna - zmniejsza klirens terbinafiny o 33%; flukonazol - zwiększenie wartości Cmax i AUC terbinafiny odpowiednio o 52% i 69%, w wyniku zahamowania aktywności enzymów zarówno CYP2C9, jak i CYP3A4, podobne zwiększenie wartości Cmax i AUC może wystąpić po podaniu terbinafiny jednocześnie z innymi lekami hamującymi zarówno CYP2C9, jak i CYP3A4, takimi jak ketokonazol i amiodaron. Leki, które mogą osłabiać działanie terbinafiny lub zmniejszać jej stężenie w osoczu krwi: ryfampicyna - zwiększa klirens terbinafiny o 100%. Terbinafina może nasilać działanie lub zwiększać stężenie w osoczu następujących leków: leki metabolizowane głównie z udziałem CYP2D6 np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, β-adrenolityki, leki selektywnie blokujące wychwyt zwrotny serotoniny, leki przeciwarytmiczne grupy 1A, 1B i 1C oraz inhibitory MAO typu B, szczególnie jeśli charakteryzują się wąskim indeksem terapeutycznym, terbinafina zmniejsza klirens dezypraminy o 82%; u osób z intensywnym metabolizmem dekstrometorfanu (leku przeciwkaszlowego i substratu testowego CYP2D6), terbinafina zwiększała wskaźnik metaboliczny dekstrometorfanu/dekstrorfanu w moczu średnio 16-97-krotnie, dlatego osoby z intensywnym metabolizmem CYP2D6 mogą pod wpływem terbinafiny zacząć słabo go metabolizować; kofeina - terbinafina zmniejszała klirens dożylnie podawanej kofeiny o 19%. Terbinafina może bardzo nieznacznie zmniejszyć lub zwiększyć klirens leków metabolizowanych przez układ cytochromu P450 (np. terfenadyny, triazolamu, tolbutamidu lub doustnych środków antykoncepcyjnych) z wyjątkiem leków metabolizowanych przez CYP2D6. Terbinafina nie wpływa na klirens antypiryny ani digoksyny. Terbinafina nie wywierała wpływu na farmakokinetykę flukonazolu. Ponadto, nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji pomiędzy terbinafiną a lekami przyjmowanymi jednocześnie, takimi jak kotrimoksazol (trimetoprim i sulfametoksazol), zydowudyna lub teofilina. U pacjentek przyjmujących terbinafinę równocześnie z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zgłaszano przypadki zaburzeń miesiączkowania. Jednakże częstość występowania tych zaburzeń pozostaje w granicach częstości ich występowania u pacjentek przyjmujących jedynie doustne środki antykoncepcyjne. Terbinafina zwiększała klirens cyklosporyny o 15%. Pokarm wpływa na biodostępność terbinafiny w umiarkowanym stopniu (zwiększenie AUC o mniej niż 20%), nie wymagającym dostosowania dawki.

Terbisil - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 250 mg raz na dobę. Czas trwania leczenia uzależniony jest od wskazań i ciężkości zakażenia. Grzybica skóry: grzybica stóp (typ międzpalcowy, podeszwowy i/lub mokasynowy): 2-6 tyg; grzybica tułowia, grzybica odrębna pachwin, drożdżyca skóry: 2-4 tyg. Zakażenia owłosionej skóry głowy: 4 tyg. Grzybica paznokci: 6-12 tyg. W przypadku grzybicy paznokci dłoni zazwyczaj wystarczające jest 6-tyg. leczenie. W przypadku grzybicy paznokci stóp, wystarczające jest zazwyczaj 12-tyg. leczenie, chociaż u niektórych pacjentów wolny wzrost paznokci może wymagać dłuższego leczenia. Całkowity zanik objawów podmiotowych i przedmiotowych zakażenia może nastąpić dopiero po wielu miesiącach od zakończenia leczenia. Odpowiada to czasowi potrzebnemu, aby mogły odrosnąć w pełni zdrowe paznokcie. Grzybica owłosionej skóry głowy: 4 tyg. Grzybica owłosionej skóry głowy występuje głównie u dzieci. Dzieci o mc. >40 kg: 250 mg raz na dobę. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z przewlekłą lub czynną chorobą wątroby. W razie przepisywania preparatu osobom w podeszłym wieku, należy wziąć pod uwagę występujące wcześniej zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Sposób podania. Tabletki najlepiej przyjmować każdego dnia o tej samej porze, popijając wodą, niezależnie od posiłku.

Terbisil - uwagi

Pacjenci, u których wystąpią zawroty głowy powinni unikać prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.


Podobne leki
Lamisil
Onymax
Myconafine
TerbiGen

Reklama

Skąd się bierze "uczulenie na fruktozę"? 🍎
Dowiedź się!