Reklama
Sinebriv - skład
1 ml zawiera 10 mg paracetamolu.
Reklama
Sinebriv - działanie
Lek o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, pochodna fenacetyny. Hamuje syntezę prostaglandyn w o.u.n. poprzez hamowanie cyklooksygenazy prostanoidów, czego efektem jest podwyższenie progu bólowego. Spadek stężenia prostaglandyn w podwzgórzu wywołuje działanie przeciwgorączkowe. Czas działania przeciwbólowego wynosi 4-6 h, a działania przeciwgorączkowego 6-8 h. Biodostępność paracetamolu po podaniu we wlewie 500 mg i 1 g paracetamolu jest podobna do obserwowanej po podaniu we wlewie 1 g i 2 g propacetamolu. Cmax obserwowane po zakończeniu 15 min. wlewu dożylnego 500 mg i 1 g paracetamolu, wynosi odpowiednio około 15 µg/ml i 30 µg/ml. Paracetamol słabo wiąże się z białkami osocza. Po wlewie 1 g paracetamolu, obserwowano znaczne stężenia leku w płynie mózgowo-rdzeniowym (około 1,5 µg/ml) począwszy od 20. minuty po infuzji. Paracetamol jest metabolizowany głównie w wątrobie poprzez dwie główne drogi metaboliczne: w sprzężeniu z kwasem glukuronowym i w sprzężeniu z kwasem siarkowym. Sprzęganie z kwasem siarkowym ulega szybkiemu wysyceniu po zastosowaniu dawek większych niż lecznicze. Niewielka część (mniej niż 4%) jest metabolizowana przy udziale cytochromu P450 i prowadzi do powstania czynnego metabolitu pośredniego (N-acetyl-benzochinonoimina), który w normalnych warunkach stosowania ulega szybkiej detoksykacji pod wpływem zredukowanego glutationu i jest wydalany z moczem po sprzężeniu z cysteiną i kwasem merkaptomoczowym. W przypadku jednak znacznego przedawkowania ilość tego toksycznego metabolitu wzrasta. Metabolity paracetamolu są wydalane głównie z moczem. 90% podanej dawki jest wydalane w ciągu 24 h, głównie w postaci sprzężonej jako glukuroniany (60-80%) lub siarczany (20-30%). Mniej niż 5% jest wydalane w postaci niezmienionej. T0,5 w osoczu wynosi około 2,7 h, a całkowity klirens ustrojowy wynosi 18 l/h.
Reklama
Sinebriv - wskazania
Krótkotrwałe leczenie bólu o umiarkowanym nasileniu (zwłaszcza w okresie pooperacyjnym) oraz krótkotrwałe leczenie gorączki, jeżeli podanie leku drogą dożylną jest uzasadnione kliniczne nagłą koniecznością zwalczania bólu lub hipertermii i (lub) w przypadku, gdy podanie leku inną drogą nie jest możliwe.
Reklama
Sinebriv - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na paracetamol, chlorowodorek propacetamolu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby.
Reklama
Sinebriv - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować w przypadkach: niewydolności wątroby, ciężkiej niewydolności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min), przewlekłej choroby alkoholowej, u pacjentów przewlekle niedożywionych (niskie rezerwy glutationu w wątrobie), odwodnienia. Nie stosować często i długotrwale. Zaleca się stosowanie odpowiedniego leczenia przeciwbólowego doustnie, gdy tylko podawanie leków tą drogą stanie się możliwe. Aby uniknąć przedawkowania leku, należy sprawdzić, czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu lub propacetamolu. Dawki większe niż te zalecane niosą ze sobą ryzyko bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne, podmiotowe i przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby pojawiają się zazwyczaj po dwóch dniach, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 4 - 6 dniach od podania. Preparat zawiera mniej niż 23 mg sodu (1 mmol) na 100 ml, co oznacza, że lek uznaje się za "wolny od sodu”. Brak dostępnych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u noworodków urodzonych przedwcześnie.
Reklama
Sinebriv - ciąża
Badania kliniczne dotyczące dożylnego podawania paracetamolu u kobiet w ciąży są ograniczone. Natomiast wyniki badań dotyczące doustnego stosowania paracetamolu w dawkach leczniczych nie wskazują na występowanie działań niepożądanych w ciąży ani też na wpływ na zdrowie płodu czy noworodka. Dane dotyczące ciąż, w czasie których wystąpiło przedawkowanie paracetamolu, nie wskazują na zwiększenie ryzyka wad wrodzonych. Paracetamol powinien być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Po podaniu doustnym paracetamol jest w niewielkich ilościach wydzielany do mleka matki. Nie stwierdzono działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. Preparat w dawkach leczniczych może być stosowany u kobiet karmiących piersią.
Reklama
Sinebriv - efekty uboczne
Rzadko: niedociśnienie, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych; złe samopoczucie. Bardzo rzadko: trombocytopenia, leukopenia, neutropenia; reakcje nadwrażliwości. Zgłaszane były bardzo rzadkie przypadki reakcji nadwrażliwości od zwykłej wysypki skórnej lub pokrzywki do wstrząsu anafilaktycznego (wymagały przerwania leczenia). Zgłaszano przypadki rumienia, zaczerwienienia (zwłaszcza twarzy) i tachykardii. W trakcie badań klinicznych często odnotowywano ból i pieczenie w miejscu wstrzyknięcia.
Sinebriv - interakcje
Probenecyd powoduje niemal dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu przez hamowanie jego połączeń z kwasem glukuronowym - należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu w przypadku jednoczesnego stosowania probenecydu. Salicylamid może wydłużać okres półtrwania paracetamolu. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania substancji indukujących enzymy wątrobowe. Jednoczesne stosowanie paracetamolu (4 g na dobę przez co najmniej 4 dni) z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może prowadzić do niewielkich zmian wartości INR. W takim przypadku, zaleca się uważną obserwację wartości INR zarówno podczas jednoczesnego stosowania jak również przez 1 tyg. po przerwaniu leczenia paracetamolem.
Sinebriv - dawkowanie
Dożylnie. Fiolka o pojemności 100 ml jest przeznaczona do stosowania tylko u dorosłych, młodzieży i dzieci o mc. >33 kg. Dawkowanie ustala się na podstawie masy ciała pacjenta. Dorośli, młodzież i dzieci: >33 kg do ≤50 kg podawana dawka wynosi 15 mg/kg mc., objętość do podania 1,5 ml/kg mc., maksymalna całkowita objętość pojedynczej dawki obliczona dla pacjenta o maksymalnej mc. z danego zakresu 75 ml, maksymalna dawka dobowa 60 mg/kg mc, nie przekraczać 3 g. Dorośli i młodzież >50 kg: podawana dawka 1 g, objętość do podania 100 ml, maksymalna całkowita objętość pojedynczej dawki obliczona dla pacjenta o maksymalnej mc. z danego zakresu 100 ml, maksymalna dawka dobowa u pacjentów bez dodatkowych czynników ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby 4 g (u pacjentów z dodatkowymi czynnikami ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby – 3 g). Maksymalna dawka dobowa, przedstawiona powyżej, została podana dla pacjentów, którzy nie przyjmują innych preparatów zawierających w składzie paracetamol - należy ją odpowiednio zmniejszyć uwzględniając stosowanie tych leków. Minimalna przerwa między każdym podaniem preparatu wynosi co najmniej 4 h, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek co najmniej 6 h. Nie należy podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 h. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki nie jest konieczne. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny ≤30 ml/min) zaleca się wydłużenie minimalnych przerw między dawkami do 6 h. U dorosłych z niewydolnością wątroby, przewlekłym alkoholizmem, przewlekłym niedożywieniem (z małymi rezerwami glutationu w wątrobie) lub odwodnionych nie wolno przekraczać maksymalnej dawki dobowej 3000 mg. Sposób podania. Należy zachować ostrożność podczas przepisywania i podawania leku w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu, spowodowanych myleniem miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta. Należy upewnić się, że została przepisana i wydana właściwa dawka. Podczas wypisywania recepty należy podać zarówno całkowitą dawkę paracetamolu w mg, jak i całkowitą objętość roztworu w ml. Roztwór podaje się w 15 minutowej infuzji dożylnej.
Sinebriv - uwagi
