Reklama
Tazacylin - skład
1 fiolka zawiera 2 g lub 4 g piperacyliny w postaci soli sodowej i odpowiednio 250 mg lub 500 mg tazobaktamu w postaci soli sodowej.
Reklama
Tazacylin - działanie
Połączenie piperacyliny - antybiotyku β-laktamowego o szerokim zakresie działania z tazobaktamem - inhibitorem β-laktamaz. Piperacylina jest półsyntetyczną penicyliną wrażliwą na działanie wielu β-laktamaz, które unieczynnia tazobaktam. Połączenie obu związków rozszerza znacznie zakres działania bakteriobójczego piperacyliny o szczepy bakterii wytwarzające β-laktamazy. Gatunki zazwyczaj wrażliwe na preparat: bakterie tlenowe Gram-dodatnie (Brevibacterium spp, Enterococcus faecalis, Listeria monocytogenes, Staphylococcus spp. wrażliwe na metycylinę, Streptococcus spp., w tym Str. pneumoniae, Str. pyogenes, paciorkowce z grupy B); bakterie tlenowe Gram-ujemne (Citrobacter koseri, Haemophilus spp., w tym H. influenzae, Moraxella catharrhalis, Proteus mirabilis, Salmonella spp., Shigella spp.); bakterie beztlenowe Gram-dodatnie (Clostridium spp., Eubacterium spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.); bakterie beztlenowe Gram-ujemne (grupa Bacteroides fragilis, Fusobacterium spp., Porphyramonas spp., Prevotella spp.). Bakterie, u których może wystąpić oporność nabyta: Staphylococcus aureus wrażliwe na metycylinę, S. epidermidis wrażliwe na metycylinę, Enterococcus avium, E. faecium, Propionibacterium acnes, Streptococcus z grupy Viridans, Acinetobacter spp., Burkholderia cepacia, Citrobacter freundii, Enterobacter spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus indolo-dodatni, Pseudomonas spp., w tym P. aeruginosa, P. stutzeri, Serratia spp., Bacteroides spp. Bakterie z wrodzoną opornością: Corynebacterium jeikeium, Staphylococcus spp. oporne na metycylinę, Legionella spp., Stenotrophomonas maltophilia. Zarówno piperacylina, jak i tazobaktam w 20 do 30% wiążą się z białkami osocza. Lek dobrze przenika do tkanek i płynów ustrojowych, w tym do błony śluzowej jelit, pęcherzyka żółciowego, płuc, żółci i kości. Piperacylina jest przekształcana do metabolitu deetylowego o słabszej aktywności mikrobiologicznej. Tazobaktam metabolizowany jest do jednego związku, niewykazującego aktywności mikrobiologicznej. Piperacylina i tazobaktam są wydalane przez nerki. Piperacylina, tazobaktam i deetylopiperacylina są wydzielane również do żółci. T0,5 w fazie eliminacji wynosi 0,7-1,2 h.
Reklama
Tazacylin - wskazania
Umiarkowane lub ciężkie układowe i (lub) miejscowe zakażenia bakteryjne, w których wykrywa się lub podejrzewa udział bakterii wytwarzających β-laktamazę - dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku) i młodzież: szpitalne zapalenie płuc, powikłane zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek), zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia skóry i tkanek miękkich, zakażenia bakteryjne u dorosłych z neutropenią; dzieci w wieku od 2 do 12 lat: zakażenia bakteryjne u dzieci z neutropenią. Należy uwzględnić oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Tazacylin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na piperacylinę lub jakikolwiek inny antybiotyk β-laktamowy, tazobaktam lub jakikolwiek inny inhibitor β-laktamaz.
Reklama
Tazacylin - ostrzeżenia
Nie stosować u dzieci poniżej 2 lat. Nie stosować u dzieci bez neutropenii. Szczególną ostrożność zachować u pacjentów uczulonych na wiele alergenów. Pacjenci uczuleni na cefalosporyny mogą być uczuleni na penicyliny (alergia krzyżowa). Ostrożnie stosować u pacjentów z mukowiscydozą (ryzyko wystąpienia gorączki i wysypki). W przypadku wystąpienia krwawień lek należy odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie (ryzyko krwawienia jest większe u pacjentów z niewydolnością nerek). U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka po zastosowaniu preparatu, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić preparat i wdrożyć odpowiednie leczenie. Preparat zawiera 2,4 mmol (54 mg) sodu na 1 g piperacyliny, co należy uwzględnić u pacjentów stosujących dietę ubogosodową.
Reklama
Tazacylin - ciąża
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Reklama
Tazacylin - efekty uboczne
Często: biegunka, nudności, wymioty, wysypka (w tym wysypka plamisto-grudkowa). Niezbyt często: nadkażenie grzybami z rodzaju Candida, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, reakcje nadwrażliwości, ból głowy, bezsenność, niedociśnienie tętnicze, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, zaparcie, niestrawność, żółtaczka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zwiększenie aktywności AIAT i AspAT, świąd, pokrzywka, rumień, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, gorączka, odczyn w miejscu wstrzyknięcia. Rzadko: niedokrwistość, objawy krwawienia (w tym plamica, krwawienia z nosa, wydłużenie czasu krwawienia), eozynofilia, niedokrwistość hemolityczna, reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne (w tym wstrząs), osłabienie mięśni, omamy, drgawki, nagłe zaczerwienienie skóry, ból brzucha, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie aktywności γ-GT, zapalenie wątroby, pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zwiększona potliwość, wyprysk, osutka, ból stawów, ból mięśni, śródmiąższowe zapalenie nerek, niewydolność nerek, dreszcze, uczucie zmęczenia, obrzęki. Bardzo rzadko: agranulocytoza, dodatni bezpośredni odczyn Coombsa, pancytopenia, wydłużenie czasu częściowej tromboplastyny, wydłużenie czasu protrombinowego, trombocytoza, hipoalbuminemia, hipoglikemia, hipoproteinemia, hipokaliemia, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi. Podawanie dużych dawek preparatu, zwłaszcza pacjentom z zaburzeniami czynności nerek, może prowadzić do encefalopatii (zaburzenia świadomości, mioklonie, drgawki). U pacjentów z mukowiscydozą leczenie piperacyliną wiąże się ze zwiększoną częstością występowania gorączki i wysypki.
Tazacylin - interakcje
Piperacylina działa synergicznie z aminoglikozydami. Probenecyd przedłuża okres półtrwania i zmniejsza klirens nerkowy piperacyliny i tazobaktamu, ale nie zmienia ich stężeń maksymalnych. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek preparat zwiększa klirens tobramycyny i gentamycyny - nie stosować łącznie; nie zaobserwowano takiej interakcji u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Stosując preparat w skojarzeniu z heparyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi lub innymi lekami wpływającymi na krzepnięcie krwi i (lub) czynność płytek należy ściśle kontrolować parametry krzepnięcia. Jednoczesne podanie z wekuronium (lub innym lekiem z grupy niedepolaryzujących leków zwiotczających) przedłuża czas trwania blokady nerwowo-mięśniowej. Piperacylina może zmniejszać wydalanie metotreksatu - w przypadku jednoczesnego stosowania należy monitorować jego stężenie we krwi.
Ze względu na niezgodność fizyczną, preparatu nie należy podawać w jednym roztworze z antybiotykami aminoglikozydowymi (możliwość inaktywacji aminoglikozydu), roztworami zawierającymi wodorowęglan sodu, mleczanowym płynem Ringera, preparatami krwi lub hydrolizatami albumin.
Tazacylin - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: w zależności od ciężkości i lokalizacji zakażenia całkowita dawka dobowa wynosi 2 g+250 mg do 4 g+500 mg co 6-8 h; w neutropenii - 4 g+500 mg co 6 h w skojarzeniu z aminoglikozydem. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci o mc.>40 kg) wymagają modyfikacji dawkowania; dawkę leku należy dostosować do stopnia niewydolności nerek - klirens kreatyniny (CCr) 20-80 mg/ml: 4 g+500 mg co 8 h (całkowita dawka dobowa wynosi 12 g piperacyliny + 1,5 g tazobaktamu); CCr <20 ml/min: 4 g+500 mg co 12 h (całkowita dawka dobowa wynosi 8 g piperacyliny + 1 g tazobaktamu); u pacjentów hemodializowanych maksymalna dawka dobowa wynosi 8 g piperacyliny + 1 g tazobaktamu, ponadto po każdej sesji dializy należy podać dodatkową dawkę 2 g +250 mg preparatu, gdyż hemodializa powoduje usunięcie 30-50% dawki piperacyliny w ciągu 4 h. U pacjentów z niewydolnością nerek i zaburzeniami czynności wątroby pomiar stężenia piperacyliny i tazobaktamu we krwi dostarcza dodatkowych wskazówek da dostosowania dawki. Dzieci w wieku od 2 do 12 lat: u dzieci o mc. <40 kg dawkę należy dostosować tak, aby wynosiła 90 mg/kg mc. (80 mg piperacyliny + 10 mg tazobaktamu) i podawać co 6 h w skojarzeniu z aminoglikozydem (nie więcej niż 4 g piperacyliny + 500 mg tazobaktamu co 6 godzin). Dzieci z zaburzeniami czynności nerek wymagają modyfikacji dawkowania; dawkę leku należy dostosować do stopnia niewydolności nerek - CCr ≥40 ml/min: modyfikacja dawki nie jest konieczna; CCr 20-39 ml/min: 90 mg/kg mc. (80 mg piperacyliny + 10 mg tazobaktamu) co 8 h (maksymalna dawka dobowa wynosi 12 g piperacyliny + 1,5 g tazobaktamu); CCr <20 ml/min: 90 mg/kg mc. (80 mg piperacyliny + 10 mg tazobaktamu) co 12 h (maksymalna dawka dobowa wynosi 8 g piperacyliny + 1 g tazobaktamu); u dzieci o mc. <50 kg, poddawanych hemodializie, zalecana dawka wynosi 45 mg (40 mg piperacyliny + 5 mg tazobaktamu)/kg mc. co 8 h. Nie ma konieczności modyfikacji dawki w przypadku niewydolności wątroby.
Lek podaje się w powolnym wstrzyknięciu dożylnym (przez co najmniej 3-5 min) lub w powolnej infuzji dożylnej (przez 20-30 min). Przed podaniem proszek należy rozpuścić w wodzie do wstrzykiwań lub 0,9% roztworze NaCl, a w przypadku infuzji dodatkowo rozcieńczyć w ww. rozcieńczalnikach lub w 5% roztworze glukozy.
Tazacylin - uwagi
Przed podaniem leku należy upewnić się, czy pacjent nie jest uczulony na penicyliny, cefalosporyny lub inne leki, w związku z możliwością wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Podczas leczenia, zwłaszcza długotrwałego, należy okresowo kontrolować obraz morfologiczny krwi (ze względu na ryzyko leukopenii i neutropenii) oraz czynność nerek i wątroby. U pacjentów ze zmniejszoną rezerwą potasu oraz u pacjentów otrzymujących leki zmniejszające stężenie potasu we krwi należy okresowo kontrolować stężenie elektrolitów (ze względu na ryzyko hipokaliemii). Pacjentów stosujących preparat należy obserwować pod kątem nadkażenia drobnoustrojami niewrażliwymi na antybiotyk. U pacjentów leczonych preparatem mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki testów oznaczania glukozy w moczu - zaleca się wykonanie testów enzymatycznych z glukooksydazą; mogą wystąpić fałszywie dodatnie wyniki badania zakażenia grzybami z rodzaju Aspergillus testem Bio-Rad Laboratories Platelia Aspergillus EIA - wynik należy potwierdzić za pomocą innych metod diagnostycznych. Lek może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
