Alfurion

Reklama

Alfurion - skład

1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera: 10 mg chlorowodorku alfuzosyny.

Reklama

Alfurion - działanie

Selektywny antagonista receptorów α₁-adrenergicznych w trójkącie: pęcherz moczowy -cewka moczowa -gruczoł krokowy. Alfuzosyna zmniejsza napięcie (mięśni gładkich) cewki moczowej oraz zmniejsza opór podczas wypływu moczu z pęcherza moczowego, co ułatwia jego opróżnianie. Alfuzosyna: znacząco zwiększa maks. przepływ moczu, znacząco zmniejsza napięcie wypieracza i zwiększa objętość wywołującą silną potrzebę oddania moczu oraz znacząco zmniejsza objętość zalegającego moczu. Po podaniu tabl. o przedłużonym uwalnianiu C_max występuje po 9 h. Pozorny T_0,5 w fazie eliminacji wynosi 9 h. Wiązanie się z białkami osocza wynosi ok. 90%. Alfuzosyna eliminowana jest drogą nerek, a przypuszczalnie także z żółcią. Po intensywnej przemianie w wątrobie większość metabolitów wydalana jest z kałem (75-91%). Głównym izoenzymem wątrobowym, zaangażowanych w metabolizm alfuzosyny jest CYP3A4.

Reklama

Alfurion - wskazania

Leczenie umiarkowanych do ciężkich objawów czynnościowych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.

Reklama

Alfurion - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stany związane z niedociśnieniem ortostatycznym. Niewydolność wątroby. Leczenie skojarzone z innymi lekami α₁-adrenolitycznymi.

Reklama

Alfurion - ostrzeżenia

Preparatu nie należy podawać pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr < 30 ml/min). Lek należy stosować z ostrożnością u pacjentów otrzymujących leki przeciw nadciśnieniu lub azotany, u których wystąpiło ciężkie niedociśnienie w odpowiedzi na inne leki α₁-adrenolityczne oraz u pacjentów z ostrą niewydolnością serca. U niektórych pacjentów w ciągu kilku godzin po podaniu leku może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, przebiegające z objawami (np. zawroty głowy, uczucie zmęczenia, pocenie się) lub bezobjawowo. Działanie to ma charakter przemijający, występuje na początku leczenia i zazwyczaj nie wymaga przerwania leczenia. Zgłaszano znaczny spadek ciśnienia krwi u pacjentów, u których już wcześniej występowały czynniki ryzyka (takie, jak choroby serca i (lub) jednoczesne przyjmowanie leków obniżających ciśnienie krwi). Ryzyko wystąpienia niedociśnienia tętniczego i związanych z tym działań niepożądanych może być większe u osób w podeszłym wieku. U pacjentów z chorobami serca należy kontynuować leczenie niewydolności wieńcowej. Leczenie należy przerwać w przypadku nawrotu dławicy piersiowej. Przed podaniem oraz podczas stosowania preparatu należy ocenić stan zdrowia pacjentów z wrodzonym wydłużeniem odstępu QTc, z nabytym wydłużeniem odstępu QTc w wywiadzie lub przyjmujących leki wydłużające odstęp QTc. Ze względu na ryzyko wystąpienia śródoperacyjnego zespołu wiotkiej teczówki (IFIS) w przebiegu operacji zaćmy, chirirg okulista przed przystąpieniem do operacji usunięcia zaćmypowinien ustalić czy pacjent stosuje obecnie lub stosował α₁-adrenolityki. Pacjentów należy poinstruować, aby połykali tabletkę w całości.

Reklama

Alfurion - ciąża

Nie dotyczy ze względu na wskazania.

Reklama

Alfurion - efekty uboczne

Często: zawroty głowy lub  bóle głowy, ból brzucha, nudności, niestrawność, astenia. Niezbyt często: zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, senność, omdlenie (przede wszystkim na początku leczenia lub po wznowieniu leczenia po krótkiej przerwie), niedociśnienie ortostatyczne (przede wszystkim na początku leczenia lub po wznowieniu leczenia po krótkiej przerwie), tachykardia, zapalenie błony śluzowej nosa, wymioty, biegunka, suchość w ustach, wysypka, (pokrzywka, osutka), świąd, ból w klatce piersiowej, obrzęk, uderzenia gorąca. Bardzo rzadko: dławica piersiowa (głównie u pacjentów z chorobami tętnic wieńcowych), obrzęk naczynioruchowy. Częstość nieznana: neutropenia, małopłytkowość, śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS), migotanie przedsionków, uszkodzenie komórek wątroby, cholestaza wątrobowa, priapizm.

Alfurion - interakcje

Zastosowanie środka znieczulenia ogólnego u pacjenta stosującego lek może prowadzić do wystąpienia znaczącego niedociśnienia tętniczego. Skojarzenia wymagające rozważenia: leki przeciwnadciśnieniowe, azotany, silne inhibitory enzymu CYP3A4 (takie, jak: itrakonazol, ketokonazol, inhibitor proteazy, klarytromycyna, telitromycyna i nefazodon, ponieważ powodują one zwiększenie stężenia alfuzosyny we krwi). Podanie dawek wielokrotnych 200 mg ketokonazolu na dobę przez 7 dni, z jedzeniem (dieta wysokotłuszczowa), spowodowało 2,1-krotny wzrost wartości C_max oraz 2,5-krotny wzrost ekspozycji na alfuzosynę, podawaną doustnie w dawce 10 mg. Inne parametry, w tym t_max oraz t_0,5 nie uległy zmianie. Wartości C_max i AUC alfuzosyny po podaniu dawek wielokrotnych 400 mg ketokonazolu na dobę, ulegały odpowiednio 2,3-krotnemu oraz 3,2-krotnemu zwiększeniu. Nie stwierdzono interakcji pomiędzy alfuzosyną, a następującymi lekami: warfaryną, digoksyną, hydrochlorotiazydem i atenololem.

Alfurion - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę, przed snem. Szczególne grupy pacjentów: osoby w podeszłym wieku i pacjenci z niewydolnością nerek: pacjentów z niewydolnością nerek (CCr ≥ 30ml/min) można leczyć z zastosowaniem zwykłej dawki. Preparatu nie należy podawać pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr < 30ml/min). Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby. Preparaty zawierające małą dawkę chlorowodorku alfuzosyny, można stosować u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w danych dotyczących odpowiednich leków. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży. Sposób podania: tabl. należy połknąć w całości, nie wolno przyjmować leku w inny sposób: rozgryzać, rozgniatać, żuć, rozcierać ani rozbijać na proszek.

Alfurion - uwagi

Szczególnie na początku leczenia mogą wystąpić działania niepożądane (takie, jak: zawroty głowy i osłabienie). Należy to wziąć pod uwagę podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.