Reklama
Meloxistad - skład
1 tabl. zawiera 15 mg meloksykamu. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Meloxistad - działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy oksykamów, o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Działanie polega na hamowaniu biosyntezy prostaglandyn. Po podaniu doustnym lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Pokarm nie wpływa na wchłanianie. Biodostępność wynosi 89%. Po podaniu pojedynczej dawki, średnie maksymalne stężenie w osoczu jest osiągane po 5-6 h. Podczas podania dawek wielokrotnych stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 3-5 dni. Lek silnie wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminami (99%). Przenika do płynu maziówkowego, a stężenie wynosi ok. połowy stężenia w osoczu. Meloksykam podlega znaczącej biotransformacji w wątrobie. Zidentyfikowano 4 różne farmakodynamicznie nieaktywne metabolity w moczu. W szlaku metabolicznym głównego metabolitu ważną rolę odgrywa CYP2C9 z niewielkim udziałem izoenzymu CYP3A4. Za powstawanie dwóch pozostałych metabolitów jest prawdopodobnie odpowiedzialna aktywność peroksydazy. Meloksykam jest wydalany głównie w postaci metabolitów w równych proporcjach w moczu i z kałem. Mniej niż 5% dobowej dawki jest wydalana w postaci niezmienionej z kałem, tylko śladowe ilości substancji macierzystej są wydalane w moczu. Średni T0,5 w fazie eliminacji wynosi ok. 20 h.
Reklama
Meloxistad - wskazania
Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów. Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.
Reklama
Meloxistad - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na meloksykam, na którąkolwiek substancję pomocniczą lub nadwrażliwość na substancje o podobnym mechanizmie działania jak np. NLPZ, kwas acetylosalicylowy. Nie należy stosować preparatu u pacjentów, u których po podaniu kwasu acetylosalicylowego lub innego NLPZ wystąpiły objawy astmy, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka. Krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie, powiązane przyczynowo z uprzednim leczeniem NLPZ. Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie (dwa lub więcej zdiagnozowane epizody udowodnionego owrzodzenia lub krwawienia). Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Pacjenci niedializowani z ciężką niewydolnością nerek. Krwawienia z przewodu pokarmowego, krwotok naczyniowo-mózgowy lub inne krwawienia w wywiadzie. Ciężka niewydolność serca. III trymestr ciąży. Dzieci i młodzież poniżej 16 lat.
Reklama
Meloxistad - ostrzeżenia
Należy unikać jednoczesnego stosowania meloksykamu wraz z innymi NLPZ, włącznie z selektywnymi inhibitorami COX-2. Początek działania meloksykamu jest powolny, z tego względu lek nie jest odpowiedni do stosowania w leczeniu ostrych ataków bólu. Jeśli po kilku dniach leczenia nie uzyska się poprawy, należy ponownie ocenić kliniczne korzyści leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia meloksykamem należy się upewnić, czy występujące w wywiadzie choroby, takie jak zapalenie przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka i (lub) choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, zostały całkowicie wyleczone; należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość wystąpienia nawrotu wyżej wymienionych chorób u pacjentów leczonych meloksykamem. Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest większe podczas zwiększania dawki NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza jeśli była ona powikłana krwotokiem lub perforacją, oraz u pacjentów w podeszłym wieku. U tych pacjentów leczenie należy rozpoczynać stosując najmniejszą możliwą dawkę. U tych pacjentów, a także u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego oraz innymi lekami zwiększającymi ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego, należy rozważyć zastosowanie leczenia skojarzonego z lekami osłonowymi (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej). Pacjenci z toksycznymi działaniami na przewód pokarmowy w wywiadzie, zwłaszcza pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy brzuszne (zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego), szczególnie na wstępnych etapach leczenia. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko powstawania owrzodzeń lub krwawienia, takie jak: heparyna, stosowana w dawkach leczniczych lub podawana pacjentom w podeszłym wieku, doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe takie jak warfaryna, inne NLPZ, włącznie z kwasem acetylosalicylowym stosowanym w dawkach przeciwzapalnych (w pojedynczej dawce ≥1 g lub w całkowitej dawce dobowej ≥3 g), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub leki przeciwpłytkowe. W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia meloksykam należy odstawić. Leki z grupy NLPZ należy stosować z ostrożnością u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna), ponieważ stan pacjenta może ulec zaostrzeniu. Podczas leczenia pacjentów z objawami dotyczącymi przewodu pokarmowego lub z zaburzeniami żołądka i jelit w wywiadzie należy uważnie obserwować, czy nie występują wystąpienia zaburzenia przewodu pokarmowego, zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego. Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia, ponieważ w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ opisywano zatrzymywanie płynów i obrzęki. U pacjentów z grupy ryzyka zaleca się rutynową kontrolę kliniczną ciśnienia tętniczego, szczególnie podczas rozpoczynania leczenia meloksykamem. Stosowanie niektórych leków z grupy NLPZ (zwłaszcza w dużych dawkach i długotrwale) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgu, powinni być leczeni meloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu). Pacjentów należy poinformować o objawach przedmiotowych i podmiotowych ciężkich, zagrażających życiu reakcji skórnych oraz uważnie obserwować pod kątem tych reakcji. Największe ryzyko wystąpienia zespołu Stevens-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania naskórka występuje w pierwszych tygodniach leczenia. Jeśli wystąpią objawy należy przerwać leczenie preparatem. Wczesne odstawienie leku jest powiązane z lepszym rokowaniem. Jeśli u pacjenta wystąpił zespół Stevens-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie naskórka w powiązaniu z leczeniem preparatem, nigdy nie należy ponownie rozpoczynać u tego pacjenta leczenia tym preparatem. W przypadku wystąpienia znaczących zaburzeń w parametrach czynności wątroby i nerek np.: zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, zwiększenie stężenia bilirubiny lub innych wskaźników czynności wątroby w surowicy, zwiększenie stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi, należy odstawić meloksykam i przeprowadzić odpowiednią diagnostykę. Ze względu na ryzyko wystąpienia czynnościowej niewydolności nerek na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki zaleca się uważną obserwację diurezy i czynności nerek u pacjentów z następującymi czynnikami ryzyka: podeszły wiek; leczenie skojarzone inhibitorami ACE, antagonistami angiotensyny II, sartanami, lekami moczopędnymi; hipowolemia (niezależnie od przyczyny); zastoinowa niewydolność serca; niewydolność nerek; zespół nerczycowy; nefropatia w przebiegu tocznia rumieniowatego; ciężkie zaburzenia wątroby (stężenie albumin w surowicy <25 g/l lub punktacja w skali Child-Pugh ≥10). Podczas stosowania NLPZ może wystąpić zatrzymanie sodu, potasu i wody oraz zaburzenie działania leków moczopędnych, powodujących wydalanie sodu z moczem. Dodatkowo może wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków zmniejszających ciśnienie tętnicze krwi. W konsekwencji u pacjentów wrażliwych mogą wystąpić lub zaostrzyć się obrzęki, niewydolność serca lub nadciśnienie tętnicze - konieczna jest obserwacja kliniczna pacjentów z grup ryzyka. U pacjentów z cukrzycą lub stosujących leki mogące zwiększać stężenie potasu może wystąpić hiperkaliemia - w takich przypadkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu. Ze względu na gorszą tolerancję działań niepożądanych należy uważnie obserwować pacjentów w podeszłym wieku, wrażliwych lub osłabionych. Szczególną ostrożność zaleca się u pacjentów w podeszłym wieku, u których występują często zaburzenia czynności nerek, wątroby lub serca. U pacjentów w podeszłym wieku częstość występowania działań niepożądanych po podaniu NLPZ jest zwiększona, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą być zakończone zgonem. Meloksykam, tak jak i inne NLPZ, może maskować objawy istniejącego zakażenia. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi, dziedzicznymi chorobami, takimi jak nietolerancja galaktozy, niedobór laktazy (typu Lapp) lub zaburzenia wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Meloxistad - ciąża
Nie należy podawać meloksykamu w czasie I i II trymestru ciąży, chyba że istnieje wyraźne wskazanie. U kobiet podejmujących próbę zajścia w ciążę lub która jest w trakcie I i II trymestru ciąży, dawka leku powinna być możliwie mała, a okres leczenia możliwie krótki. Dane z badań epidemiologicznych sugerują zwiększenie ryzyka wystąpienia poronień lub wad rozwojowych serca, jeśli kobieta stosowała inhibitory syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży. Podczas stosowania w III trymestrze ciąży, wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować ekspozycję płodu na: działanie toksyczne na serce i płuca (nadciśnienie płucne z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego), zaburzenie czynności nerek, które może postępować do niewydolności i małowodzia; matki i noworodka pod koniec okresu ciąży na: wydłużenie czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne, które może wystąpić nawet po podaniu małych dawek; zahamowanie kurczliwości macicy powodujące opóźnienie i przedłużenie porodu. W związku z powyższym, stosowanie meloksykamu jest przeciwwskazane podczas III trymestru ciąży. Leki z grupy NLPZ przenikają do mleka - nie zaleca się stosowania u kobiet karmiących piersią. Płodność. Stosowanie meloksykamu może zaburzać płodność - nie zaleca się podawania kobietom planującym ciążę. W przypadku kobiet, które mają problemy z zajściem w ciążę, lub które leczą się z powodu niepłodności, należy rozważyć przerwanie stosowania meloksykamu.
Reklama
Meloxistad - efekty uboczne
Bardzo często: niestrawność, nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, biegunka, niewielka utrata krwi przez przewód pokarmowy (co może w bardzo rzadkich przypadkach powodować niedokrwistość). Często: niedokrwistość, ból głowy. Niezbyt często: reakcje alergiczne inne niż anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), senność, zwiększenie ciśnienia tętniczego, uderzenia gorąca, incydenty zatorowo-zakrzepowe układu krążenia, incydenty zatorowo-zakrzepowe naczyń mózgowych, utajone lub widoczne makroskopowo krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie jamy ustnej, zapalenie żołądka, odbijanie, zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny), obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka, zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia, zaburzenia badań laboratoryjnych określających czynność nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny i/lub mocznika), obrzęki (w tym obrzęki kończyn dolnych). Rzadko: zaburzenia w morfologii krwi (w tym wzoru odsetkowego krwinek białych), leukopenia, małopłytkowość, zaburzenia nastroju, bezsenność, koszmary senne, zaburzenia widzenia łącznie z zamazanym widzeniem, zapalenie spojówek, szumy uszne, kołatanie serca, astma u pacjentów z alergią na kwas acetylosalicylowy lub inne leki z grupy NLPZ, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, zapalenie przełyku, zapalenie okrężnicy, pokrzywka. Bardzo rzadko: agranulocytoza, perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie wątroby, pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, ostra niewydolność nerek (zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka). Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne, stan splątania, dezorientacja, incydenty zatorowe obwodowych naczyń żylnych, eozynofilia płucna, zapalenie trzustki, nadwrażliwość na światło. Zgłaszano niewydolność serca w związku z leczeniem NLPZ. Krwawienie z przewodu pokarmowego: owrzodzenia lub perforacja mogą czasami, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, mieć ciężki przebieg oraz prowadzić do zgonu. Zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, jak zespół Stevens-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka. Działanie niepożądane charakterystyczne dla innych leków z tej grupy (nie zostało jeszcze zgłoszone podczas stosowania meloksykamu): organiczne uszkodzenie nerek powodujące prawdopodobnie ostrą niewydolność nerek: bardzo rzadko opisywano przypadki śródmiąższowego zapalenia nerek, ostrej martwicy cewek nerkowych, zespołu nerczycowego i martwicy brodawek nerkowych.
Meloxistad - interakcje
W wyniku działania synergistycznego równoczesne stosowanie kilku leków z grupy NLPZ może zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzeń i krwawienia z przewodu pokarmowego - nie zaleca się jednoczesnego stosowania meloksykamu z innymi NLPZ, w tym kwasem acetylosalicylowym stosowanym w dawkach przeciwzapalnych (w pojedynczej dawce ≥1 g lub w całkowitej dawce dobowej ≥3 g). Jednoczesne stosowanie kortykosteroidów wymaga ostrożności i uważnej obserwacji pacjenta ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia lub owrzodzeń w przewodzie pokarmowym. NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny - nie zaleca się jednoczesnego stosowania NLPZ i leków przeciwzakrzepowych lub heparyny podawanej pacjentom w podeszłym wieku lub w dawkach leczniczych. W pozostałych przypadkach heparynę należy stosować z zachowaniem ostrożności, ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia; jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania leków zaleca się częstą kontrolę czasu protrombinowego (INR). Przy jednoczesnym stosowaniu meloksykamu oraz leków przeciwpłytkowych i trombolitycznych, a także leków z grupy SSRI istnieje zwiększone ryzyko krwawienia. NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych i innych preparatów stosowanych w leczeniu nadciśnienia. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II oraz leków hamujących cyklooksygenazę może powodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym możliwość wystąpienia ostrej niewydolności nerek, która jest zwykle odwracalna. Takie połączenie należy stosować z ostrożnością, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a także okresowo podczas jego kontynuacji, należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i kontrolować czynność nerek. Może wystąpić zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego leków blokujących receptory ß-adrenergiczne. NLPZ mogą zwiększać działanie nefrotoksyczne inhibitorów kalcyneuryny (np. cyklosporyna, takrolimus) - podczas jednoczesnego stosowania należy kontrolować czynność nerek, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Opisano zmniejszenie skuteczności systemu terapeutycznego domacicznego podczas stosowania leków z grupy NLPZ (wymaga dalszego potwierdzenia). Odnotowano zwiększenie stężenia litu we krwi podczas jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ - nie zaleca się równoczesnego stosowania litu i NLPZ; jeśli takie stosowanie jest konieczne, należy często kontrolować stężenie litu w osoczu podczas rozpoczynania leczenia, dostosowywania dawki lub odstawiania meloksykamu. NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe metotreksatu, i tym samym - zwiększać stężenie metotreksatu w osoczu. U pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu (powyżej 15 mg/tydz.) nie zaleca się równoczesnego stosowania z lekami z grupy NLPZ. Należy uwzględnić ryzyko wystąpienia interakcji pomiędzy NLPZ i metotreksatem również u pacjentów leczonych małymi dawkami metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Jeśli konieczne jest leczenie skojarzone, należy kontrolować wskaźniki morfologii krwi i czynności nerek. Należy zachować ostrożność w przypadku, gdy NLPZ i metotreksat są stosowane jednocześnie w ciągu 3 dni, ponieważ stężenie metotreksatu w osoczu może zwiększyć się i powodować zwiększoną toksyczność. Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu przez zahamowanie krążenia wątrobowo-jelitowego, w związku z powyższym klirens meloksykamu zwiększa się o 50%, a T0,5 zmniejsza się do 13 ± 3 h - ta interakcja ma istotne znaczenie kliniczne. Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych, podczas jednoczesnego stosowania z lekami zobojętniającymi, cymetydyną i digoksyną.
Meloxistad - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież od 16 lat. Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg na dobę. Jeśli konieczne, w przypadku braku poprawy, dawkę można zwiększyć do 15 mg na dobę. Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 15 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi terapeutycznej dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg na dobę. Nie należy przekraczać dawki 15 mg na dobę. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy możliwy okres leczenia potrzebny do łagodzenia objawów. Należy okresowo kontrolować potrzebę pacjenta dotyczącą objawowego zmniejszenia dolegliwości oraz odpowiedź na leczenie, szczególnie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych: zalecana dawka w długotrwałej terapii reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w podeszłym wieku wynosi 7,5 mg na dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych należy rozpocząć leczenie dawką 7,5 mg na dobę. U pacjentów dializowanych, z ciężką niewydolnością nerek, nie należy przekraczać dawki 7,5 mg na dobę. U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (np. pacjenci z klirensem kreatyniny większym niż 25 ml/min) oraz u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane zmniejszenie dawki. Całkowitą dawkę dobową preparatu należy przyjąć jednorazowo, popijając ją wodą lub innym płynem, podczas posiłku. Tabletki 15 mg są podzielne.
Meloxistad - uwagi
Na podstawie profilu farmakodynamicznego i działań niepożądanych, wydaje się że meloksykam nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Jednakże, jeśli wystąpią zaburzenia widzenia lub senność, zawroty głowy lub inne zaburzenia dotyczące OUN, zaleca się powstrzymanie od prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
