Reklama
Mycamine - skład
1 fiolka zawiera 50 mg lub 100 mg mykafunginy (w postaci soli sodowej). Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Mycamine - działanie
Lek przeciwgrzybiczny do stosowania ogólnego. Mykafungina niekompetycyjnie hamuje syntezę ß-(1,3)-D-glukanu, ważnego składnika ściany komórkowej grzybów. Działa grzybobójczo na większość drożdżaków z rodzaju Candida (m.in. C. albicans, C. tropicalis, C. parapsilosis, C. glabrata, C. guilliermondii, C. kefyr, C. krusei, C. lusitaniae). Mykafungina także silnie hamuje wzrost aktywnie rosnących strzępek grzybów z rodzaju Aspergillus (m.in. A. fumigatus, A. flavus, A. niger, A. nidulans, A. terreus, A. versicolor). Wrażliwe na mykafunginę są także formy micelarne grzybów dymorficznych (np. Histoplasma capsulatum, Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis). Nie działa na: Cryptococcus spp., Pseudallescheria spp., Scedosporium spp., Fusarium spp., Trichosporon spp., Zygomycetes spp. Lek jest szybko transportowany do tkanek. W ponad 99% wiąże się z białkami osocza. W krążeniu ogólnym mykafungina występuje głównie w stanie niezmienionym. T0,5 w końcowej fazie eliminacji wynosi 10-17 h. Mykafungina jest wydalana głównie z kałem oraz w 11,6% z moczem.
Reklama
Mycamine - wskazania
Ze względu na potencjalne ryzyko rozwoju nowotworów wątroby, lek można stosować wyłącznie wtedy, gdy stosowanie innych leków przeciwgrzybiczych nie jest właściwe. Dorośli, młodzież w wieku ≥16 lat i osoby w podeszłym wieku: leczenie inwazyjnej kandydozy; leczenie kandydozy przełyku u pacjentów, u których właściwe jest zastosowanie leczenia dożylnego; profilaktyka zakażeń wywołanych Candida spp. u pacjentów poddawanych zabiegom przeszczepiania alogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych lub u pacjentów, u których przewiduje się wystąpienie neutropenii (bezwzględna liczba neutrofilów <500 komórek/µl) utrzymującej się przez 10 lub więcej dni. Dzieci (w tym noworodki) i młodzież w wieku <16 lat: leczenie inwazyjnej kandydozy; profilaktyka zakażeń wywołanych Candida spp. u pacjentów poddawanych zabiegom przeszczepiania alogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych lub u pacjentów, u których przewiduje się wystąpienie neutropenii (bezwzględna liczba neutrofilów <500 komórek/µl) utrzymującej się przez 10 lub więcej dni.
Reklama
Mycamine - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na mykafunginę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Mycamine - ostrzeżenia
W trakcie leczenia należy dokładnie monitorować czynność wątroby - przerwać leczenie w przypadku wystąpienia istotnego i utrzymującego się zwiększenia aktywności AlAT/AspAT. Szczególnie ostrożnie (po rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka) stosować mykafunginę u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub przewlekłymi chorobami wątroby stanowiącymi stany przednowotworowe (takimi jak: zaawansowane włóknienie wątroby, marskość wątroby, wirusowe zapalenie wątroby, choroba wątroby u noworodków lub wrodzone niedobory enzymatyczne) lub u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki o właściwościach hepatotoksycznych i (lub) genotoksycznych. Należy dokładnie monitorować pacjentów w kierunku pogorszenia czynności nerek. Pacjentów, u których podczas leczenia mykafunginą stwierdza się kliniczne objawy hemolizy lub hemolizę w badaniach laboratoryjnych, należy dokładnie monitorować w kierunku nasilenia się tych objawów oraz rozważyć ryzyko i korzyści wynikające z kontynuowania leczenia mykafunginą. Pacjentów, u których wystąpi wysypka podczas leczenia mykafunginą należy dokładnie monitorować, a jeżeli zmiany postępują, należy przerwać stosowanie mykafunginy. W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktycznej/anafilaktoidalnej w trakcie podania, należy przerwać wlew i zastosować odpowiednie leczenie. Ze względu na zawartość laktozy, nie stosować preparatu u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować leku.
Reklama
Mycamine - ciąża
Nie stosować w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Należy podjąć decyzję o kontynuacji/przerwaniu karmienia piersią lub kontynuacji/przerwaniu leczenia mykafunginą, uwzględniają korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią i korzyści dla matki wynikające z leczenia preparatem. Mykafungina może niekorzystnie wpływać na płodność u mężczyzn.
Reklama
Mycamine - efekty uboczne
Często: leukopenia, neutropenia, niedokrwistość, hipokaliemia, hipomagnezemia, hipokalcemia, ból głowy, zapalenie żył, nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, AspAT i AlAT we krwi, hiperbilirubinemia, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby, wysypka, gorączka, dreszcze. Niezbyt często: pancytopenia, trombocytopenia, eozynofilia, hipoalbuminemia, reakcje anafilaktyczne/reakcje anafilaktoidalne, nadwrażliwość, nadmierna potliwość, hiponatremia, hiperkaliemia, hipofosfatemia, jadłowstręt, bezsenność, lęk, splątanie, senność, drżenie, zawroty głowy, zaburzenia smaku, tachykardia, kołatania serca, bradykardia, niedociśnienie, nadciśnienie, nagłe zaczerwienienie twarzy, duszność, niestrawność, zaparcia, niewydolność wątroby, zwiększenie aktywności γ-GT, żółtaczka, cholestaza, powiększenie wątroby, zapalenie wątroby, pokrzywka, świąd, rumień, zwiększenie stężenia kreatyniny, mocznika we krwi, nasilenie niewydolności nerek, reakcje w miejscu podania (zakrzep, zapalenie, ból), obrzęk obwodowy, zwiększenie aktywności LDH we krwi. Rzadko: niedokrwistość hemolityczna, hemoliza. Częstość nieznana: uogólnione wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, wstrząs, uszkodzenie komórek wątrobowych (w tym przypadki zgonów), toksyczne wykwity skórne, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa- Johnsona, martwica toksycznorozpływna naskórka, upośledzenie czynności nerek, ostra niewydolność nerek. Niektóre z powyższych działań niepożądanych występowały częściej u pacjentów pediatrycznych niż u dorosłych. Często: trombocytopenia, tachykardia, nadciśnienie, niedociśnienie, hiperbilirubinemia, hepatomegalia, ostra niewydolność nerek, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Ponadto u pacjentów pediatrycznych w wieku <1 roku 2-krotnie częściej występowało zwiększenie aktywności AlAT, AspAT i fosfatazy zasadowej niż u starszych dzieci.
Mycamine - interakcje
Mykafungina ma mały potencjał wchodzenia w interakcje z lekami metabolizowanymi z udziałem CYP3A. Nie jest konieczne dostosowanie dawki mykafunginy podczas leczenia skojarzonego z mykofenolanem mofetylu, cyklosporyną, takrolimusem, prednizolonem, syrolimusem, nifedypiną, flukonazolem, rytonawirem, ryfampicyną, itrakonazolem, worykonazolem i amfoterycyną B. Biodostępność itrakonazolu, syrolimusu i nifedypiny zwiększyła się w niewielkim stopniu w obecności mykafunginy (odpowiednio: 22%, 21% i 18%) - podczas leczenia skojarzonego pacjentów należy obserwować w kierunku toksycznego działania tych leków i w razie konieczności zmniejszyć ich dawkę. Jednoczesne podawanie mykafunginy i dezoksycholanu amfoterycyny B wiązało się z 30% zwiększeniem ekspozycji na dezoksycholan amfoterycyny B, co może mieć znaczenie kliniczne - taka terapia skojarzona może być stosowania tylko wówczas, gdy korzyści wyraźnie przewyższają ryzyko stosowania; należy dokładnie monitorować toksyczne działanie dezoksycholanu amfoterycyny B.
Mycamine - dawkowanie
Dożylnie. Leczenie powinien rozpocząć lekarz mający doświadczenie w leczeniu zakażeń grzybiczych. Należy przestrzegać oficjalnych/lokalnych wytycznych dotyczących właściwego stosowania leków przeciwgrzybiczych. Dorośli, młodzież w wieku ≥16 lat i osoby w podeszłym wieku. Leczenie inwazyjnej kandydozy: 100 mg/dobę przy mc. >40 kg; 2 mg/kg mc./dobę przy mc. ≤40 kg (w przypadku niezadowalającej odpowiedzi na leczenie dawkę można zwiększyć do 200 mg/dobę u pacjentów ważących >40 kg lub do 4 mg/kg mc./dobę u pacjentów ważących ≤40 kg). Leczenie kandydozy przełyku: 150 mg/dobę przy mc. >40 kg; 3 mg/kg mc./dobę przy mc. ≤40 kg. Profilaktyka zakażeń wywołanych Candida spp.: 50 mg/dobę przy mc. >40 kg; 1 mg/kg mc./dobę przy mc. ≤40 kg. Dzieci ≥4 miesięcy i młodzież w wieku <16 lat. Leczenie inwazyjnej kandydozy: 100 mg/dobę przy mc. >40 kg; 2 mg/kg mc./dobę przy mc. ≤40 kg (w przypadku niezadowalającej odpowiedzi na leczenie dawkę można zwiększyć do 200 mg/dobę u pacjentów ważących >40 kg lub do 4 mg/kg mc./dobę u pacjentów ważących ≤40 kg). Profilaktyka zakażeń wywołanych Candida spp.: 50 mg/dobę przy mc. >40 kg; 1 mg/kg mc./dobę przy mc. ≤40 kg. Dzieci < 4 miesięcy (w tym noworodki). Leczenie inwazyjnej kandydozy: 4 do 10 mg/kg mc./dobę. Profilaktyka zakażeń wywołanych Candida spp.: 2 mg/kg mc./dobę. Czas trwania leczenia: inwazyjna kandydoza - podawać co najmniej 14 dni, leczenie przeciwgrzybicze należy kontynuować co najmniej przez tydzień po uzyskaniu dwóch kolejnych ujemnych wyników posiewów krwi oraz po ustąpieniu przedmiotowych i podmiotowych objawów zakażenia; profilaktyka zakażeń wywołanych Candida spp. - podawać co najmniej przez tydzień po stwierdzeniu normalizacji liczby neutrofilów. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowanie dawki; nie zaleca się stosowania mykafunginy u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Doświadczenie dotyczące stosowania leku w profilaktyce zakażeń wywołanych przez Candida spp. u dzieci <2 lat jest ograniczone. Sposób podania. Lek podaje się w powolnym wlewie dożylnym, trwającym ok. 1 h, po uprzednim rozpuszczeniu i rozcieńczeniu.
Mycamine - uwagi
Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie posiewów mikologicznych oraz innych badań laboratoryjnych (w tym badania histopatologicznego); leczenie można rozpocząć przed otrzymaniem wyników, jednak zaraz po ich uzyskaniu leczenie przeciwgrzybicze należy odpowiednio skorygować. W czasie leczenia preparatem mogą wystąpić działania niepożądane, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
