Reklama
Doxazosin Aurovitas - skład
1 tabl. zawiera 2 mg lub 4 mg doksazosyny. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Doxazosin Aurovitas - działanie
Selektywny antagonista receptorów α-1-adrenergicznych. Lek znacznie obniża ciśnienie krwi wskutek zmniejszenia obwodowego oporu naczyniowego. Jedna dawka dobowa prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi utrzymującego się przez 24 h. Na początku leczenia mogą wystąpić zaburzenia ortostatyczne. Największy spadek ciśnienia krwi jest po ok. 2 do 6 h od podania leku. Przy długotrwałym podawaniu leku nie stwierdzono tachyfilaksji. Doksazosyna w niewielkim stopniu obniża stężenia triglicerydów, cholesterolu całkowitego i frakcji LDL w osoczu (niewielki wzrost stosunku HDL do cholesterolu całkowitego, ok. 4 do 13% wartości początkowej). Doksazosyna poprawia wrażliwość na insulinę u pacjentów ze zmianami metabolizmu węglowodanów, a także poprawia wyniki badań urodynamicznych u pacjentów z objawowym BPH. Doksazosyna dobrze wchłania się po podaniu doustnym. Cmax występuje po 2 h w osoczu. Lek w ok. 98% wiąże się z białkami osocza. T0,5 wynosi 16-30 h (można stosować raz na dobę). Doksazosyna jest metabolizowana głównie w wątrobie (5% dawki doustnej jest metabolizowane do 6-Hydroksydoksazosyna). Lek wydalany głównie z kałem (63%-65%), a mniej niż 5% dawki jest wydalane w postaci niezmienionej doksazosyny.
Reklama
Doxazosin Aurovitas - wskazania
Samoistne nadciśnienie tętnicze (nie należy stosować w leczeniu pierwszego rzutu, można stosować w monoterapii u pacjentów, którzy nie reagują na inne leki lub występują u nich przeciwwskazania do ich stosowania, stosowanie powinno być ewentualnie ograniczone do leczenia drugiego lub trzeciego rzutu w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi). Leczenie objawowe łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).
Reklama
Doxazosin Aurovitas - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pochodne chinazoliny (np. prazosynę, terazosynę, doksazosynę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niedociśnienie ortostatyczne w wywiadzie. Łagodny rozrost gruczołu krokowego z zastojem w obrębie górnych dróg moczowych, przewlekłym zakażeniem dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego. Karmienie piersią (tylko we wskazaniu w nadciśnieniu tętniczym). Niedociśnienie tętnicze (tylko we wskazaniu w łagodnym rozroście gruczołu krokowego). Stosowanie doksazosyny w monoterapii jest przeciwwskazane u pacjentów z przepełnieniem pęcherza moczowego lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez niej.
Reklama
Doxazosin Aurovitas - ostrzeżenia
Ze względu na ryzyko wystąpienia niedociśnienia ortostatycznego z objawami zawrotów głowy i osłabienia oraz rzadko utratą przytomności (omdleniem), w szczególności na początku leczenia, wskazane jest kontrolowanie ciśnienia tętniczego w początkowym okresie leczenia, aby zmniejszyć do minimum ryzyko objawów ortostatycznych. Należy ostrzec pacjentów, aby w początkowym okresie leczenia doksazosyną unikali sytuacji, w których może dojść do urazu wskutek zawrotów głowy lub osłabienia. Zachować ostrożność podczas podawania doksazosyny pacjentom z zaburzeniami serca (obrzęk płuc wskutek zwężenia aorty lub zastawki dwudzielnej, niewydolność serca z dużą pojemnością minutową, prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym, lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania). Doksazosyna metabolizowana jest głównie przez wątrobę, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby stosowanie leku nie jest zalecane. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy-5 (np. syldenafilem, tadalafilem i wardenafilem). Oba leki rozszerzają naczynia krwionośne i mogą prowadzić do objawowego niedociśnienia. Zaleca się wprowadzanie inhibitorów PDE-5 jedynie u pacjentów ustabilizowanych hemodynamicznie, którym podaje się doksazosynę. Ponadto zaleca się, aby podawanie inhibitorów PDE-5 rozpoczynać od możliwie najmniejszej dawki i zachowywać 6 h przerwy po przyjęciu doksazosyny (nie przeprowadzono badań z doksazosyną o przedłużonym uwalnianiu). U pacjentów poddawanych operacji zaćmy, jednocześnie przyjmujących lek może wystąpić śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS) - może powodować zwiększenie występowania powikłań podczas zabiegu operowania zaćmy. Przed operacją chirurg okulista powinien zostać powiadomiony o tym, że pacjent jest lub był leczony lekami blokującymi receptory alfa-1. Lek może powodować priapizm i przedłużać erekcję. Ze względu na ryzyko uszkodzenia tkanki prącia i trwałej utraty potencji, pacjent powinien natychmiast skorzystać z pomocy medycznej i natychmiast rozpocząć leczenie priapizmu. Lek zawiera laktozę. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.
Reklama
Doxazosin Aurovitas - ciąża
Wskazanie w nadciśnieniu tętniczym: doksazosynę należy w okresie ciąży stosować jedynie wówczas, gdy potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem. Wprawdzie w badaniach na zwierzętach nie wykazano działania teratogennego, jednak po podaniu skrajnie dużych dawek obserwowano u nich zmniejszoną przeżywalność płodów. Lek jest przeciwwskazany podczas laktacji. Matka powinna zaprzestać karmienia piersią, jeśli terapia doksazosyną jest konieczna.
Reklama
Doxazosin Aurovitas - efekty uboczne
Często: zakażenia dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, senność, zawroty głowy, ból głowy, zawroty głowy o podłożu błędnikowym, kołatanie, tachykardia, niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie śluzówki nosa, ból brzucha, niestrawność, suchość w ustach, nudności, świąd, ból pleców, bóle mięśni, zapalenie pęcherza, nietrzymanie moczu, osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęk obwodowy. Niezbyt często: polekowe reakcje alergiczne, dna moczanowa, zwiększony apetyt, anoreksja, pobudzenie, depresja, lęk, bezsenność, nerwowość, zaburzenia krążenia mózgowego, hipoestezja, omdlenia, drżenie, szumy uszne, dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego, krwawienie z nosa, zaparcia, wzdęcia, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka, nieprawidłowe parametry czynności wątroby, wysypka, bóle stawów, bolesne oddawanie moczu, częstomocz, hematuria, impotencja, ból, obrzęk twarzy, wzrost masy ciała. Bardzo rzadko: leukopenia, trombocytopenia, ortostatyczne zawroty głowy, parestezje, zaburzenia widzenia, bradykardia, zaburzenia rytmu serca, uderzenia krwi, skurcz oskrzeli, cholestaza, zapalenie wątroby, żółtaczka, pokrzywka, wypadanie włosów, plamica, kurcze mięśni, osłabienie mięśniowe, zwiększona diureza, zaburzenia mikcji, wielomocz, oddawanie moczu w nocy, ginekomastia, priapizm, zmęczenie, złe samopoczucie. Częstość nieznana: śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki, wytrysk wsteczny.
Doxazosin Aurovitas - interakcje
Jednoczesne stosowanie doksazosyny z inhibitorem PDE-5 może u niektórych pacjentów powodować objawowe niedociśnienie. Doksazosyna nie ma wpływu na wiązanie digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny z białkami (badanie in vitro). W przypadku podawana jednocześnie doksazosyny z diuretykami tiazydowymi, furosemidem, β-adrenolitykami, NLPZ, antybiotykami, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi nie stwierdzono interakcji lekowych. Nie ma jednak danych z formalnych badań interakcji lekowych. Doksazosyna nasila działanie innych leków blokujących receptory alfa i innych leków przeciwnadciśnieniowych polegające na zmniejszaniu ciśnienia tętniczego.
Doxazosin Aurovitas - dawkowanie
Doustnie. Nadciśnienie tętnicze. Dawka początkowa 1 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 2 mg po kolejnym 1 do 2 tyg. leczenia, a później do 4 mg. W razie potrzeby dawkowanie można zwiększyć do 8 mg lub maksymalnej dawki zalecanej 16 mg. Łagodny rozrost gruczołu krokowego. Dawka początkowa 1 mg raz na dobę. W zależności od parametrów urodynamicznych i objawów występujących u pacjenta dawkowanie można zwiększyć do 2 mg, a później do 4 mg i do maksymalnej zalecanej dawki 8 mg. Zalecany odstęp przed kolejną zmianą dawki wynosi 1–2 tygodnie. Typowa zalecana dawka dobowa wynosi 2–4 mg. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku dawkowanie jak u dorosłych. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek właściwości farmakokinetyczne doksazosyny nie zmieniają się, dlatego zaleca się typowe dawkowanie. Ze względu na możliwość wystąpienia nadwrażliwości, należy zachować ostrożność na początku leczenia. Lek nie ulega dializie. U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby dawkę należy zwiększyć, zachowując szczególną ostrożność. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania doksazosyny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat nie zostały określone.
Doxazosin Aurovitas - uwagi
Możliwe jest osłabienie zdolności obsługiwania urządzeń mechanicznych lub prowadzenia pojazdów, zwłaszcza na początku leczenia.
