Reklama
Solvertyl - skład
1 ml roztworu zawiera 25 mg ranitydyny, w postaci chlorowodorku.
Reklama
Solvertyl - działanie
Ranitydyna jest specyficznym, szybko działającym antagonistą receptorów histaminowych H2. Hamuje zarówno podstawowe, jak i poposiłkowe wydzielanie kwasu solnego oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny w soku żołądkowym. Pojedyncza dawka 150 mg hamuje wydzielanie kwasu żołądkowego przez 12 h. Po podaniu domięśniowym ranitydyna jest szybko wchłaniana i w ciągu 15 min od podania osiąga maksymalne stężenie w surowicy krwi. Wydalana jest głównie na drodze przesączania kanalikowego. T0,5 wynosi 2-3 h. Po podaniu dożylnym 93% dawki wydalane jest z moczem, a 5% z kałem. W ciągu pierwszych 24 h od podania 70% dawki podanej dożylnie jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Metabolizm ranitydyny podanej doustnie oraz dożylnie jest podobny.
Reklama
Solvertyl - wskazania
Pacjenci, którzy nie mogą być leczeni doustną postacią leku w następujących wskazaniach: leczniczo - choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, refluksowe zapalenie przełyku, zespół Zollingera-Ellisona; zapobiegawczo - w zapobieganiu krwawieniom z owrzodzenia stresowego u ciężko chorych pacjentów, w zapobieganiu nawracającym krwawieniom u pacjentów z owrzodzeniem trawiennym, przed znieczuleniem ogólnym u pacjentów, u których istnieje ryzyko aspiracji kwaśnej treści żołądkowej (zespół Mendelsona), szczególnie u kobiet ciężarnych podczas porodu.
Reklama
Solvertyl - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ranitydynę lub pozostałe składniki preparatu.
Reklama
Solvertyl - ostrzeżenia
Leczenie ranitydyną może maskować objawy choroby nowotworowej żołądka i przez to opóźniać właściwe rozpoznanie; przed rozpoczęciem leczenia należy stwierdzić, czy choroba nie ma charakteru nowotworowego. W rzadkich przypadkach podczas zbyt szybkiego podawania dożylnego może wystąpić bradykardia, szczególnie u pacjentów, u których istnieje ryzyko występowania zaburzeń rytmu serca, dlatego nie należy przekraczać zaleconej szybkości infuzji. Istnieją doniesienia o wzroście aktywności enzymów wątrobowych u pacjentów otrzymujących drogą dożylną większe od zalecanych dawki antagonistów receptora H2 przez okres dłuższy niż 5 dni. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Należy unikać podawania ranitydyny pacjentom z porfirią w wywiadzie - istnieją doniesienia wskazujące na występowanie ostrych napadów porfirii u pacjentów otrzymujących ranitydynę. Bezpieczeństwo i skuteczność podawania ranitydyny w iniekcjach dzieciom nie zostały ustalone.
Reklama
Solvertyl - ciąża
Lek może być stosowany w ciąży i podczas karmienia piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Ranitydyna przenika przez łożysko, jednakże podawana w dawkach terapeutycznych podczas porodu lub przed zabiegiem cesarskiego cięcia nie wywierała szkodliwego działania na poród i rozwój noworodka. Ranitydyna przenika do mleka karmiących kobiet.
Reklama
Solvertyl - efekty uboczne
Rzadko: reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, ból w klatce piersiowej); przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych; wysypki skórne. Bardzo rzadko: zwykle przemijające zmniejszenie liczby leukocytów i płytek krwi, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna (czasem z częściowym lub całkowitym zahamowaniem czynności szpiku kostnego); wstrząs anafilaktyczny; przemijające stany splątania, depresji i omamy (głównie u pacjentów ciężko chorych oraz w podeszłym wieku); bóle głowy, czasem silne, zawroty głowy, przemijające ruchy mimowolne; przemijające niewyraźne widzenie (prawdopodobnie w wyniku zaburzenia akomodacji); zwolnienie czynności serca i blok przedsionkowo-komorowy, asystolia; zapalenie naczyń; ostre zapalenie trzustki, biegunka; zwykle przemijające zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką lub bez żółtaczki; rumień wielopostaciowy, łysienie; bóle stawowe i mięśniowe; ostre śródmiąższowe zapalenie nerek; przemijająca impotencja, powiększenie gruczołu piersiowego u mężczyzn.
Solvertyl - interakcje
Ranitydyna nie hamuje wątrobowego cytochromu P-450, dlatego nie nasila działania leków unieczynnianych przez ten enzym takich jak: diazepam, lidokaina, fenytoina, propranolol, teofilina i warfaryna. Ranitydyna może zmniejszać wchłanianie ketokonazolu i innych leków, których wchłanianie zależy od kwaśności soku żołądkowego. Nie stwierdzono interakcji między ranitydyną a amoksycyliną lub metronidazolem.
Solvertyl - dawkowanie
Dorośli. Leczniczo: w powolnym (trwającym ponad 2 min) wstrzyknięciu dożylnym 50 mg ranitydyny, po rozcieńczeniu zawartości ampułki do objętości 20 ml, wstrzyknięcie można powtarzać co 6-8 h lub 50 mg ranitydyny w infuzji dożylnej trwającej 2 h, podawanej z szybkością 25 mg/h, infuzję można powtarzać co 6-8 h lub 50 mg ranitydyny we wstrzyknięciu domięśniowym co 6-8 h (rozcieńczenie zawartości ampułki nie jest konieczne). Zapobiegawczo: w zapobieganiu krwawieniom z owrzodzenia stresowego u ciężko chorych pacjentów i w zapobieganiu nawracającym krwawieniom u pacjentów z owrzodzeniem trawiennym zaleca się podanie ranitydyny w dawce 50 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, a następnie w infuzji dożylnej podawanej z szybkością 0,125-0,25 mg/kg mc./h; pacjentom, u których istnieje ryzyko aspiracji kwaśnej treści żołądkowej (zespół Mendelsona) należy podać lek w dawce 50 mg domięśniowo lub w postaci powolnego wstrzyknięcia dożylnego na 45-60 min przed wprowadzeniem do znieczulenia ogólnego. U pacjentów z klirensem kreatyniny <50 ml/min należy stosować w dawkach po 25 mg. Lek można rozcieńczyć w: 0,9% roztworze NaCl, 5% roztworze glukozy, 0,18% roztworze NaCl z 4% roztworem glukozy, 4,2% roztworze wodorowęglanu sodu z roztworem Hartmanna.
Solvertyl - uwagi
Podczas leczenia ranitydyną może wystąpić fałszywie-pozytywny wynik testu Multistix wykrywającego białko w moczu. Zalecane jest wówczas wykonanie testu z kwasem sulfosalicylowym. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy czy niewyraźne widzenie, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
