Ten owoc to skarbnica witamin! Zmniejsza ryzyko chorób w obrębie plamki żółtej i nie tylko. Kliknij i dowiedz się więcej!🍊
Ten owoc to skarbnica witamin! Zmniejsza ryzyko chorób w obrębie plamki żółtej i nie tylko. Kliknij i dowiedz się więcej!🍊
Ten owoc to skarbnica witamin! Zmniejsza ryzyko chorób w obrębie plamki żółtej i nie tylko. Kliknij i dowiedz się więcej!🍊

Toramide - ulotka, działanie, dawkowanie, skutki uboczne

Toramide to lek w formie tabletek na receptę przepisywany przez specjalistę. Wykazuje działanie moczopędne, dlatego stosuje się go m.in. w przypadku obrzęków o podłożu nerkowym i wątrobowym. Może być także przepisywany przy diagnozie zastoinowej niewydolności serca oraz obrzęku płuc. Jego substancją aktywną jest torasemid.
Spis treści

Toramide - skład

1 tabl. zawiera 2,5 mg, 5 mg, 10 mg lub 20 mg torasemidu. Lek zawiera laktozę.

Reklama

Toramide - działanie

Torasemid jest lekiem moczopędnym pętlowym. Przy małych dawkach jego profil farmakodynamiczny przypomina leki moczopędne tiazydowe pod względem natężenia i czasu trwania diurezy. W większych dawkach przyspiesza diurezę w sposób zależny od dawki, przy czym działanie to może być bardzo nasilone. Po podaniu doustnym torasemid jest szybko i niemal całkowicie wchłaniany, a maksymalne stężenie w osoczu osiąga po 1-2 h. Ponad 99% leku wiąże się z białkami osocza. Torasemid jest metabolizowany do trzech metabolitów, M1, M3 i M5, na drodze stopniowego utleniania, hydroksylacji i hydroksylacji pierścienia aromatycznego. T0,5 wynosi 3-4 h. Około 80% podanej dawki jest wydalane w postaci niezmienionej i metabolitów do kanalika nerkowego. W przypadku niewydolności nerek T0,5 nie ulega zmianie.

Reklama

Toramide - wskazania

Obrzęki pochodzenia wątrobowego i nerkowego. Obrzęki związane z zastoinową niewydolnością serca, obrzęk płuc. Ponadto dla dawki 2,5 mg, 5 mg oraz 10 mg: nadciśnienie tętnicze pierwotne.

Reklama

Toramide - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność nerek z anurią. Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy. Niskie ciśnienie tętnicze. Zaburzenia rytmu serca. Jednoczesne stosowanie z antybiotykami aminoglikozydowymi czy cefalosporynami lub niewydolność nerek po zastosowaniu innych leków powodujących uszkodzenie nerek. Ciąża i okres karmienia piersią.

Reklama

Toramide - ostrzeżenia

Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać hipokaliemię, hiponatremię, hipowolemię i zaburzenia mikcji. Podczas długotrwałego leczenia zaleca się regularne monitorowanie bilansu elektrolitów, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi. Zaleca się uważne monitorowanie pacjentów z tendencją do hiperurykemii i dny moczanowej. Ponadto należy kontrolować metabolizm węglowodanów w utajonej lub objawowej cukrzycy. Ze względu na zawartość laktozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Reklama

Toramide - ciąża

Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią.

Reklama

Toramide - efekty uboczne

Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, zwłaszcza przy stosowaniu diety niskosodowej, o nasileniu zależnym od dawki i czasu leczenia. Może wystąpić hipokaliemia, zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas, lub w razie wymiotów, biegunki, nadużywania leków przeczyszczających, jak również niewydolności wątroby. Przy znacznej diurezie, szczególnie na początku leczenia, a także u pacjentów w podeszłym wieku mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów i płynów, takie jak ból i zawroty głowy, obniżone ciśnienie tętnicze, osłabienie, senność, stan splątania, utrata apetytu, skurcze. Torasemid może powodować zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów w osoczu. Mogą zaostrzyć się objawy zasadowicy metabolicznej. Ponadto mogą wystąpić: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu, zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych (np. GGT), suchość w jamie ustnej. U pacjentów ze zwężeniem odpływu moczu może dochodzić do jego retencji. Rzadko obserwowano parestezje kończyn, powikłania zakrzepowo-zatorowe i zaburzenia krążenia. W pojedynczych przypadkach: zapalenie trzustki, zmniejszenie liczby erytrocytów, leukocytów i płytek krwi, reakcje alergiczne (świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło), zaburzenia wzroku i słuchu (szumy uszne, utrata słuchu).

Toramide - interakcje

Podczas stosowania torasemidu równocześnie z glikozydami nasercowymi, niedobór potasu i (lub) magnezu może zwiększać wrażliwość mięśnia sercowego na te leki. W skojarzeniu z mineralo- i glikokortykosteroidami oraz środkami przeczyszczającymi może powodować zwiększenie wydalania potasu z moczem. Podobnie, jak w przypadku innych leków moczopędnych, może dochodzić do nasilenia działania hipotensyjnego równocześnie stosowanych leków. Torasemid, zwłaszcza w dużych dawkach, może nasilać działanie toksyczne antybiotyków aminoglikozydowych, cisplatyny, działanie nefrotoksyczne cefalosporyn oraz działanie kardio- i neurotoksyczne litu. Działanie leków zwiotczających zawierających kurarę i teofilinę może także być nasilone. U pacjentów otrzymujących duże dawki salicylanów może wzrastać ich toksyczność. Działanie leków przeciwcukrzycowych może natomiast ulec osłabieniu. Leczenie sekwencyjne lub złożone, podobnie jak rozpoczęcie leczenia nowym inhibitorem ACE, może powodować przemijające obniżenie ciśnienia (efekt ten można zminimalizować, zmniejszając dawkę początkową inhibitora ACE i (lub) redukując dawkę torasemidu lub chwilowo go odstawiając). Torasemid może zmniejszać reaktywność tętnic na czynniki presyjne, np. adrenalinę i noradrenalinę. NLPZ (np. indometacyna) i probenecid mogą osłabiać działanie moczopędne i hipotensyjne torasemidu. Nie badano jednoczesnego podawania torasemidu i cholestyraminy u ludzi, ale w badaniach na zwierzętach skojarzenie takie powodowało zmniejszenie wchłaniania podawanego doustnie torasemidu.

Toramide - dawkowanie

Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze pierwotne: 2,5 mg raz na dobę; w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 5 mg raz na dobę. Badania wskazują, że dawki większe niż 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia tętniczego. Maksymalny efekt terapeutyczny jest osiągany po około 12 tyg. ciągłego leczenia. Obrzęki: zwykle 5 mg raz na dobę. W razie konieczności dawkę można stopniowo zwiększać do 20 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach stosowano dawki do 40 mg na dobę. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci w podeszłym wieku nie wymagają modyfikacji dawek. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u dzieci.

Toramide - uwagi

Pacjenci, u których występują zawroty głowy nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.


Podobne leki
Furosemidum Polpharma
Trifas
Furosemidum Polfarmex
Diuver - na co, ulotka, działanie, dawkowanie

Reklama

Jak często robić regenerację włosów?
Sprawdź!