Reklama
Czym jest wysoki podpór?
Wysoki podpór u niemowlaka to pojęcie, które w ostatnich latach coraz częściej emocjonuje rodziców, lekarzy i fizjoterapeutów. Opiekunowie słyszą, że to ważny etap rozwoju neuromotorycznego, więc wyczekują momentu, gdy leżące na brzuszku dziecko uniesie się na rączkach.
Jak się okazuje - słusznie, ponieważ podpór u niemowlaka oznacza nie tylko wzrost siły mięśniowej, ale też umiejętność kontrolowania główki, jest to zatem kluczowy moment w rozwoju koordynacji ruchowej.
Obserwując dziecko, rodzice często zadają sobie pytanie: czy ta próba podniesienia się z leżenia na brzuszku to już wysoki podpór? Czasami, na pierwszy rzut oka, może się wydawać, że dziecko przyjmuje prawidłową postawę, ale przy bliższym przyjrzeniu się zauważymy, że nie jest to pełny, aktywny podpór.
Kluczowa jest tu rola obręczy barkowej, czyli kości łopatki i obojczyka. Warto zwrócić uwagę, czy dziecko napina prawidłowe partie ciała i nie zawiesza ciała na obręczy barkowej.
Najistotniejszą kwestią jest aktywna praca mięśni: uniesienie klatki piersiowej i jednoczesne lekkie zgięcie łokci. Miednica powinna przylegać do podłoża, podczas gdy nóżki pozostają swobodne, ale wyprostowane. Paluszki u rączek powinny być rozsunięte i skierowane na zewnątrz, ale uwaga - kiedy dziecko uczy się wysokiego podporu, piąstki mogą być jeszcze zwinięte.
Warto pamiętać, że wykonując aktywny podpór, niemowlę podejmuje ogromny wysiłek. Dlatego, oprócz bacznej obserwacji, wsparcia fizycznego i ćwiczeń, warto okazać maluchowi pozytywne emocje i wyrazić, jak bardzo jesteśmy dumni z tego osiągnięcia.
Reklama
Kiedy dziecko robi wysoki podpór?
Warto mieć świadomość, że nauka podnoszenia się z pozycji leżącej postępuje u niemowlaka stopniowo, a zaczyna się w pierwszych miesiącach życia. Najpierw dziecko wykonuje ogromny wysiłek, aby podnieść główkę o 10-20 mm, ale gdy ma 3-4 miesiące, jest już w stanie utrzymać ją w powietrzu nawet przez kilka minut.
Zanim niemowlę nauczy się prawidłowo podnosić z pozycji leżącej do wysokiego podporu, ćwiczy i próbuje do niskiego podporu, chwiejnie opierając się na przedramionach.
Naszą uwagę powinna zwrócić sytuacja, kiedy dziecko przed upływem czterech miesięcy próbuje wykonać aktywny podpór, naśladując pozycję żaby, lub prostując grzbiet razem z głową i rozciągając brzuch. W takim przypadku warto udać się do fizjoterapeuty, który pomoże usunąć nieprawidłowe wzorce, położy nacisk na równomierny rozkład ciężaru ciała i wzmocnienie obręczy barkowej.
Rodzice zazwyczaj z troską wyczekują na wysoki podpór u niemowlaka i kiedy już zauważą charakterystyczne symptomy, oddychają z ulgą. Najczęściej wysoki podpór pojawia się pod koniec szóstego miesiąca życia. Warto jednak mieć świadomość, że u niektórych dzieci może występować w piątym miesiącu, a u innych w siódmym i nie jest to powód do zmartwień.
Rozwój psychoruchowy dziecka jest kwestią indywidualną, zatem różnice w pozyskiwaniu nowych umiejętności wynoszące do kilku tygodni zazwyczaj nie powinny budzić niepokoju. Dotyczy to także wysokiego podporu. Okna rozwojowe odzwierciedlają okresy, w których większość dzieci zdobywa określone umiejętności, ale trzeba pamiętać, że to tylko statystyka.
W przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do tempa lub etapów rozwoju dziecka, zawsze warto umówić się na konsultację z odpowiednim specjalistą: pediatrą lub fizjoterapeutą.
Rodzice często stawiają pytanie, do kiedy wysoki podpór powinien się pojawić. Zazwyczaj lekarze uznają za alarmującą sytuację, kiedy wysoki podpór u niemowlaka nie występuje, mimo ukończenia przez dziecko dziewiątego miesiąca, szczególnie jeśli dodatkowo niemowlak prawie nie unosi nóżek i nie manipuluje zabawkami. W takiej sytuacji specjaliści zalecają szczegółowe badania, a w razie potrzeby podejmują terapię.
Reklama
Jak ćwiczyć wysoki podpór?
Od kiedy udowodniono, że napięcie mięśniowe kształtuje się przez całe życie, począwszy od ułożenia dziecka w łonie matki, lekarze zwracają uwagę na konieczność pracy z dzieckiem od urodzenia - najpierw na etapie prawidłowego noszenia i odkładania, potem wspierania niemowlaka w zdobywaniu kontroli nad własnym ciałem i wzmacniania siły mięśni. Ćwiczenia na wysoki podpór stanowią niezwykle ważny element tego wyzwania.
Rodzicom zastanawiającym się, jak zachęcić dziecko do wysokiego podporu, doradzano dawniej bierne wspomaganie, czyli wkładanie pod piersi malucha poduszki, małego wałeczka z kocyka, lub… własnej nogi, kiedy bawią się razem na macie. Dziś zwraca się raczej uwagę na ćwiczenie aktywności ruchowej dziecka poprzez zabawę i wspieranie samodzielności malucha, kiedy jest już na to gotowy.
Leżąc na macie z dzieckiem, możemy pomóc mu w uzyskaniu podporu, wspierając go naszymi dłońmi. Niemowlę leżące na brzuszku ustawiamy między swoimi nogami i układamy dłonie wzdłuż jego tułowia. Przesuwając dłoń w tył, zachęcamy dziecko do podniesienia się i wykonania wysokiego podporu.
Aby pracować bez dodatkowej podpory, wybierzmy zabawki, które będą dla dziecka szczególnie atrakcyjne (te, które szczególnie lubi albo zupełnie nowe). Kładziemy niemowlę na brzuchu, a następnie układamy zabawki stosunkowo wysoko, tak aby dziecko samo zapragnęło do nich dosięgnąć i wykonać podpór wysoki.
Warto też pamiętać, że rolę zabawki może pełnić twarz ukochanej cioci lub dziadka - namówmy członków rodziny do wspólnych ćwiczeń poprzez zabawę. Pamiętajmy też, że gdy w łóżeczku poniżej linii wzroku znajdują się inne zabawki, mogą one odciągać uwagę malucha, więc warto je wcześniej wyjąć.
Rodzicom zastanawiającym się, jak stymulować wysoki podpór często zaleca się wsunięcie drobnego, atrakcyjnego przedmiotu pod klatkę piersiową leżącego na brzuszku malucha (tę rolę może pełnić na przykład książeczka lub szeleścik, najlepiej jeśli są to stosunkowo nowe, interesujące zabawki). Dziecko zaintrygowane zabawką będzie się starało podnieść na wyprostowanych rączkach, aby ją zobaczyć i tak wykona podpór wysoki, jednocześnie mając przy tym ogromną frajdę.
Reklama
Wysoki podpór i co dalej?
Wysoki podpór u dziecka to kluczowy element rozwoju. Prawidłowo wykonany gwarantuje właściwe napięcie mięśni, a także stabilizację tułowia i będzie stanowić punkt wyjścia do dalszych aktywności - obracania się, raczkowania, siadania, a potem wstawania.
Stabilizacja obręczy barkowej oznacza większą precyzję ruchu: rączek, szyi, a nawet szczęki i języka, więc stanowi naprawdę punkt zwrotny w rozwoju niemowlęcia. Różnicę zobaczymy w sposobie, w jaki dziecko się bawi, np. coraz bardziej świadomie chwyta jedną ręką, podnosi i obraca przedmioty.
Często poruszaną kwestią jest wysoki podpór a raczkowanie. Warto zaznaczyć, że w kinezjologii rozwojowej nie bez powodu wysoki podpór nazywamy wzorcem symetrycznego podporu na dłoniach. Termin odzwierciedla kluczowe znaczenie wysokiego podporu dla dalszego prawidłowego rozwoju dziecka. Od uzyskania tej pozycji zależy bowiem wykształcenie stabilności i właściwego napięcia mięśniowego, które z kolei umożliwią dziecku skupienie na ruchu.
Pchanie wyprostowanymi rączkami i nóżkami skutkuje pierwszymi udanymi próbami pełzania. Od tego momentu czekamy już tylko, aby dziecko uniosło się do góry na prawidłowo zgiętych stawach biodrowych i kolanowych… i już - maluch raczkuje!
Choć z pozycji osoby dorosłej umiejętności podtrzymywania głowy na wyprostowanych rękach z leżenia na brzuchu wydają się podstawowe, wysoki podpór u niemowlaka to krok milowy porównywalny z nauką jazdy motocyklem lub nawet chodzenia na linie przez osobę dorosłą. Tym bardziej warto towarzyszyć maluchowi w wyzwaniu i wspierać go na tym etapie.
