Reklama
Fluxin - skład
1 saszetka zawiera 500 mg paracetamolu, 200 mg kwasu askorbowego i 25 mg maleinianu feniraminy. Preparat zawiera sacharozę i etanol.
Reklama
Fluxin - działanie
Produkt wykazuje potrójne działanie farmakologiczne: przeciwhistaminowe, które zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych i łzawienie oczu, a także hamuje odruch kichania (dzięki feniraminie), działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe (bóle głowy, bóle mięśni) dzięki paracetamolowi, oraz działanie uzupełniające niedobory kwasu askorbowego w organizmie. Paracetamol. Po podaniu doustnym szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga po czasie od 30 minut do 2 godzin. Podlega metabolizmowi w wątrobie. Wydalany jest z moczem. 90% przyjętej dawki jest wydalane przez nerki w ciągu 24 h. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi około 2 h. W przypadku niewydolności nerek lub wątroby, po przedawkowaniu, i u noworodków okres półtrwania w fazie eliminacji jest wydłużony. Maksymalny efekt jest proporcjonalny do stężenia w osoczu. U pacjentów w podeszłym wieku, zdolność do sprzęgania nie ulega zmianie. Maleinian feniraminy. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Okres półtrwania w osoczu wynosi 1-1,5 h. Powinowactwo do tkanek jest wysokie, a wydalanie zachodzi głównie przez nerki. Witamina C. Kwas askorbowy dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i jest szeroko dystrybuowany do tkanek w organizmie. Kwas askorbowy jest odwracalnie utleniany do kwasu dehydroaskorbinowego; niektóre cząstki są metabolizowane do askorbinianu-2-siarczanu, który jest nieaktywny i do kwasu szczawiowego, które są wydalane z moczem.
Reklama
Fluxin - wskazania
Łagodzenie objawów przeziębienia, grypy i infekcji górnych dróg oddechowych u dorosłych i młodzieży powyżej 15 lat.
Reklama
Fluxin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność wątroby. Jaskra z wąskim kątem przesączania. Pacjenci z ryzykiem zatrzymania moczu związanym z zaburzeniami sterczowego odcinka cewki moczowej. Pacjenci, którzy przyjęli monoaminooksydazy (MAO) w ciągu ostatnich dwóch tygodni. Młodzież w wieku poniżej 15 lat.
Reklama
Fluxin - ostrzeżenia
W przypadku wysokiej lub utrzymującej się gorączki, rozpoczynającego się nadkażenia, utrzymywania się objawów przez więcej niż 5 dni, leczenie powinno zostać ustalone ponownie. Ryzyko wystąpienia uzależnienia, głównie psychicznego, obserwowane jest głównie w przypadku stosowania dawek większych niż zalecane oraz w przypadku długotrwałego leczenia. Nie należy stosować preparatu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol z powodu ryzyka przedawkowania. U osób dorosłych o masie ciała większej niż 50 kg, całkowita dawka dobowa paracetamolu nie może być większa niż 4 gramy. Ryzyko przedawkowania zwiększa się u pacjentów z chorobą wątroby. Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ostrym zapaleniem wątroby, niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i niedokrwistością hemolityczną. Zagrożenie przedawkowania jest większe u osób z niewydolnością wątroby nie wywołaną przez alkoholową marskość wątroby. Paracetamol może być hepatotoksyczny w dawkach wyższych niż 6-8 g na dobę. Uszkodzenie wątroby może wystąpić nawet przy znacznie niższych dawkach podczas jednoczesnego podawania z alkoholem, induktorem enzymów wątroby lub innymi lekami działającymi toksycznie na wątrobę np. inhibitory MAO. Długotrwałe spożywanie alkoholu znacznie zwiększa ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby przez paracetamol. Należy unikać spożywania alkoholu i preparatów zawierających alkohol podczas leczenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, cierpiących na choroby układu krążenia, nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy i niedrożność odźwiernikowo-dwunastniczą. W trakcie leczenia należy unikać stosowania leków uspokajających (zwłaszcza barbituranów), które wzmagają działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych. Każda saszetka zawiera 11,5 g sacharozy - należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Ponadto jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku. Każda saszetka zawiera małe ilości etanolu (mniej niż 15,2 mg), taka ilość nie jest uznawana za szkodliwą.
Reklama
Fluxin - ciąża
Lek nie jest zalecany w czasie ciąży oraz podczas karmienia piersią. Duża liczba danych dotyczących kobiet w ciąży wskazuje na to, że lek nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla płodów lub noworodków. Wnioski z badań epidemiologicznych dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrzadziej. Badania feniraminy na zwierzętach są niewystarczające w kontekście toksyczności reprodukcyjnej. Paracetamol przenika do mleka matki, ale nie w ilości istotnej klinicznie. Nie zostały zgłoszone żadne negatywne skutki dla niemowląt. Nie wiadomo, czy feniramina i jej metabolity przenikają do mleka ludzkiego.
Reklama
Fluxin - efekty uboczne
Feniramina. Opisywano uspokojenie lub senność (bardziej nasilone w początkowym okresie leczenia), objawy antycholinergiczne (suchość w jamie ustnej, zaparcia, niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca, ryzyko zatrzymania moczu); niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, zaburzenia pamięci lub koncentracji uwagi (częściej u osób w podeszłym wieku), zaburzenia koordynacji ruchowej, drżenia, splątanie, halucynacje, rzadziej objawy o typie pobudzenia (pobudzenie, nerwowość, bezsenność); reakcje nadwrażliwości (rumień, świąd, wyprysk, plamica, pokrzywka), obrzęk, rzadziej obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny; leukopenia, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna. Paracetamol. Opisywano nieliczne przypadki reakcji nadwrażliwości takich, jak: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy, rumień, pokrzywka i wysypka skórna (należy natychmiast zaprzestać podawania preparatu). Obserwowano wyjątkowo rzadkie przypadki małopłytkowości, leukopenii i neutropenii.
Fluxin - interakcje
Paracetamol. Induktory enzymów mikrosomalnych wątroby, takich jak alkohol, barbiturany, leki przeciwdrgawkowe, takie jak fenytoina, fenobarbital, metylofenobarbital, prymidon, ryfampicyna i inhibitory monoaminooksydazy, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać hepatotoksyczność paracetamolu, zwłaszcza po przedawkowaniu. Szybkość wchłaniania paracetamolu może być zmniejszona przez leki antycholinergiczne (np. glikopironium, propantelina) lub przez równoczesne podawanie kolestyraminy i zwiększona podczas jednoczesnego stosowania metoklopramidu lub domperydonu. Izoniazyd zmniejsza klirens paracetamolu z ewentualnym wzmocnieniem działania i (lub) toksyczności, który hamuje jego metabolizm w wątrobie. Wydłużone regularne codzienne stosowanie paracetamolu może nasilać przeciwzakrzepowe działanie warfaryny i innych pochodnych kumaryny (ryzyko krwawienia może być zwiększone; sporadycznie przyjmowane dawki nie mają istotnego wpływu). Probenecyd zmniejsza klirens paracetamolu przez hamowanie sprzęgania z kwasem glukuronowym. Regularne stosowanie paracetamolu może osłabić metabolizm zydowudyny (zwiększone ryzyko neutropenii). Feniramina. Jednoczesne stosowanie pochodnych morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe i terapia zastępcza), leków przeciwpsychotycznych, barbituranów, benzodiazepiny, leków przeciwlękowych innych niż benzodiazepiny (np. meprobamat), leków nasennych, uspokajających leków przeciwdepresyjnych (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina), uspokajających leków przeciwhistaminowych blokujących receptory H1, leków przeciwnadciśnieniowych działających ośrodkowo, baklofenu i talidomidu może nasilać depresję ośrodkowego układu nerwowego. Jednoczesne stosowanie innych pochodnych atropiny takich jak: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe blokujące receptory H1, antycholinergiczne leki przeciw chorobie Parkinsona, przeciwskurczowa atropina, dizopiramid, neuroleptyki-pochodne fenotiazyny, jak również klozapina mogą powodować działania niepożądane atropiny, takie jak zatrzymanie moczu, zaparcia, suchość w jamie ustnej.
Fluxin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież powyżej 15 lat: 1 saszetka 2 - 3 razy na dobę. Przerwy pomiędzy podaniem kolejnych dawek powinny wynosić co najmniej 4 h. Jeżeli po 5 dniach objawy choroby nie ustępują, należy zweryfikować diagnozę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny od 10 do 50 ml/min), odstęp między podaniem kolejnych dawek powinien wynosić co najmniej 6 h, a w przypadku ciężkiego zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 10 ml/min) co najmniej 8 h. Sposób podania. Zawartość saszetki należy rozpuścić w odpowiedniej ilości zimnej lub gorącej wody. W łagodzeniu objawów grypowych zaleca się przyjęcie leku rozpuszczonego w gorącej wodzie, wieczorem w czasie wystąpienia objawów.
Fluxin - uwagi
Lek ma znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na możliwe działanie niepożądane - senność, szczególnie na początku leczenia. Efekt ten może się nasilić poprzez jednoczesne spożycie napojów alkoholowych, stosowanie leków zawierających alkohol i środków uspokajających.
