Reklama
Trulicity - skład
1 wstrzykiwacz półautomatyczny napełniony (0,5 ml) zawiera 0,75 mg, 1,5 mg, 3 mg lub 4,5 mg dulaglutydu.
Reklama
Trulicity - działanie
Lek przeciwcukrzycowy - długo działający agonista receptora glukagonopodobnego peptydu typu 1 (GLP-1). Cząsteczka składa się z 2 identycznych łańcuchów połączonych wiązaniem dwusiarczkowym, a każdy z nich zawiera zmodyfikowaną sekwencję analogu ludzkiego GLP-1 połączoną wiązaniem kowalencyjnym ze zmodyfikowanym fragmentem ciężkiego łańcucha (Fc) ludzkiej immunoglobuliny G4 (IgG4) poprzez łącznik peptydowy.
Część dulaglutydu będąca analogiem GLP-1 ma strukturę w ok. 90% homologiczną do naturalnie występującego ludzkiego GLP-1. Ze względu na rozkład cząsteczki przez DPP-4 i klirens nerkowy, T0,5 naturalnego GLP-1 wynosi 1,5-2 min. W przeciwieństwie do naturalnego GLP-1, dulaglutyd jest odporny na rozkład przez DPP-4. Jego cząsteczka jest duża, co powoduje, że związek jest wolniej wchłaniany, a wartość klirensu nerkowego mniejsza.
Dzięki tym cechom uzyskano preparat rozpuszczalny i wydłużono T0,5 do 4,7 dnia, a lek może być podawany we wstrzyknięciach podskórnych raz w tygodniu. Poza tym cząsteczkę dulaglutydu skonstruowano tak, by uniemożliwić reakcję immunologiczną zależną od receptora F i zmniejszyć immunogenny potencjał leku. Dulaglutyd wykazuje kilka hipoglikemizujących działań GLP-1. W przypadku podwyższonego stężenia glukozy dulaglutyd powoduje zwiększenie ilości wewnątrzkomórkowego cAMP w komórkach beta trzustki, co prowadzi do uwolnienia insuliny. Dulaglutyd hamuje wydzielanie glukagonu, którego stężenie jest nadmiernie wysokie u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Niższe stężenie glukagonu przyczynia się do zmniejszenia produkcji glukozy w wątrobie. Dulaglutyd hamuje także tempo opróżniania żołądka. Dulaglutyd poprawia kontrolę glikemii dzięki długotrwałemu obniżeniu stężenia glukozy na czczo, przed posiłkiem i po posiłku u pacjentów z cukrzycą typu 2, począwszy od podania pierwszej dawki przez cały, trwający tydzień odstęp między kolejnymi dawkami.
Po podaniu podskórnym u pacjentów z cukrzycą typu 2 dulaglutyd osiąga Cmax w osoczu w ciągu 48 h. W przypadku podawania dulaglutydu raz w tygodniu (w dawce 1,5 mg) stężenie osoczowe stanu stacjonarnego występuje po 2-4 tyg. Po podaniu dulaglutydu podskórnie w pojedynczej dawce (1,5 mg) w powłoki brzuszne, w górną część ramienia lub udo, poziom ekspozycji był porównywalny.
Średnia bezwzględna biodostępność dulaglutydu po podaniu podskórnym w pojedynczej dawce wynoszącej 1,5 mg i 0,75 mg wyniosła odpowiednio 47% i 65%. Dulaglutyd jest rozkładany na aminokwasy składowe w ogólnym szlaku katabolicznym białek. T0,5 w fazie eliminacji wynosi odpowiednio 4,5 i 4,7 dnia.
Reklama
Trulicity - wskazania
Lek jest wskazany w leczeniu osób dorosłych z niedostatecznie kontrolowaną cukrzycą typu 2 jako uzupełnienie diety i ćwiczeń: w monoterapii: gdy stosowanie metforminy uważa się za niewłaściwe z powodu nietolerancji lub przeciwwskazań; w skojarzeniu z innymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy.
Reklama
Trulicity - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Trulicity - ostrzeżenia
Nie należy stosować dulaglutydu u pacjentów z cukrzycą typu 1 ani w leczeniu cukrzycowej kwasicy ketonowej. U pacjentów leczonych dulaglutydem, szczególnie na początku leczenia, zgłaszano odwodnienie, czasami prowadzące do ostrej niewydolności nerek lub nasilenia zaburzeń czynności nerek. Wiele z działań niepożądanych dotyczących nerek zgłaszano u pacjentów, u których występowały nudności, wymioty, biegunka lub odwodnienie.
Należy poinformować pacjentów leczonych dulaglutydem o ryzyku odwodnienia, szczególnie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego i zalecić środki ostrożności jakie trzeba podjąć żeby uniknąć nadmiernej utraty płynów. Nie przeprowadzono badań dulaglutydu u pacjentów z ciężkimi chorobami układu pokarmowego, w tym z ciężką postacią gastroparezy, dlatego nie zaleca się stosowania preparatu u tych pacjentów.
Stosowanie agonistów receptora GLP-1 może wiązać się z występowaniem działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Należy to wziąć pod uwagę w przypadku leczenia pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, ponieważ objawy te, tj. nudności, wymioty i (lub) biegunka, mogą spowodować odwodnienie prowadzące potencjalnie do pogorszenia czynności nerek. Nie przeprowadzono badań dulaglutydu u pacjentów z ciężkimi chorobami układu pokarmowego, w tym z ciężkim porażeniem żołądka, dlatego nie zaleca się stosowania leku u tych pacjentów.
Należy poinformować pacjentów, jakie są charakterystyczne objawy ostrego zapalenia trzustki. W przypadku podejrzenia zapalenia trzustki należy zaprzestać stosowania dulaglutydu. W razie potwierdzenia zapalenia trzustki nie należy wznawiać podawania dulaglutydu. Jeśli brak jest innych przedmiotowych i podmiotowych objawów ostrego zapalenia trzustki, samo podwyższenie stężeń enzymów trzustkowych nie jest czynnikiem predykcyjnym wystąpienia ostrego zapalenia trzustki.
U pacjentów przyjmujących dulaglutyd w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną możliwe jest zwiększenie ryzyka wystąpienia hipoglikemii. Ryzyko hipoglikemii można obniżyć zmniejszając dawkę pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny. Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) na dawkę wynoszącą 1,5 mg, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Reklama
Trulicity - ciąża
Nie zaleca się stosowania dulaglutydu w czasie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Dulaglutyd nie powinien być stosowany podczas karmienia piersią. Nie wykazano bezpośredniego wpływu leku na zdolność krycia ani na płodność u szczurów.
Reklama
Trulicity - efekty uboczne
- Bardzo często: hipoglikemia - w przypadku stosowania w skojarzeniu z insuliną, glimepirydem, metforminą (tylko w przypadku dulaglutydu w dawce 1,5 mg; w przypadku dulaglutydu w dawce 0,75 mg - niższa częstość występowania) lub metforminą i glimepirydem, nudności, biegunka, wymioty, bóle brzucha (tylko w przypadku dulaglutydu w dawce 1,5 mg; w przypadku dulaglutydu w dawce 0,75 mg - niższa częstość występowania).
- Często: hipoglikemia (w przypadku stosowania w monoterapii lub w skojarzeniu z metforminą i pioglitazonem), osłabienie apetytu, niestrawność, zaparcia, wzdęcia, rozdęcie jamy brzusznej, refluks żołądkowo-przełykowy, odbijanie się, zmęczenie, tachykardia zatokowa, blok przedsionkowo-komorowy Ist..
- Niezbyt często: nadwrażliwość, odwodnienie, kamica żółciowa, zapalenie pęcherzyka żółciowego, odczyny w miejscu wstrzyknięcia.
- Rzadko: reakcja anafilaktyczna, ostre zapalenie trzustki, opóźnione opróżnianie żołądka, obrzęk naczynioruchowy.
Nasilenie objawów ze strony przewodu pokarmowego było zazwyczaj łagodne lub umiarkowane, pojawiały się najczęściej w ciągu pierwszych 2 tyg. leczenia, a w ciągu następnych 4 tyg. ich liczba szybko się zmniejszała.
Po tym czasie wskaźnik występowania tych działań niepożądanych utrzymywał się na stosunkowo stałym poziomie. Stosowanie dulaglutydu wiąże się ze wzrostem stężeń enzymów trzustkowych (lipazy i (lub) amylazy trzustkowej) średnio o 11% do 21% w stosunku do wartości wyjściowych. Jeśli brak jest innych przedmiotowych i podmiotowych objawów ostrego zapalenia trzustki, samo podwyższenie stężeń enzymów trzustkowych nie jest czynnikiem predykcyjnym wystąpienia ostrego zapalenia trzustki.
Podczas stosowania dulaglutydu w dawce wynoszącej odpowiednio 0,75 mg i 1,5 mg obserwowano niewielki wzrost częstości akcji serca średnio o 2-4 uderzenia/min oraz częstości występowania tachykardii zatokowej o 1,3% i 1,4%, z jednoczesnym przyspieszeniem akcji serca o ≥15 uderzeń /min w stosunku do częstości wyjściowej.
Podczas stosowania dulaglutydu w dawce wynoszącej odpowiednio 0,75 mg i 1,5 mg obserwowano nieznaczne wydłużenie odstępu PR o 2-3 milisekund w stosunku do wartości wyjściowej oraz wzrost częstości występowania bloku przedsionkowo-komorowego pierwszego stopnia o 1,5% i 2,4%.
W badaniach klinicznych, częstość występowania związanych z leczeniem przeciwciał przeciwko dulaglutydowi wynosiła 1,6%; miano przeciwciał przeciwko dulaglutydowi było na ogół niskie i chociaż przeciwciała takie wykrywano u niewielkiej liczby pacjentów, analiza danych z badań fazy III wykazała brak wyraźnego wpływu przeciwciał skierowanych przeciwko dulaglutydowi na zmiany wartości HbA1c.
Trulicity - interakcje
Dulaglutyd opóźnia opróżnianie żołądka i może wpływać na tempo wchłaniania podawanych jednocześnie leków doustnych. W badaniach farmakologicznych dulaglutyd w dawkach do 1,5 mg nie wykazywał znaczącego klinicznie wpływu na wchłanianie badanych leków podawanych doustnie. Na podstawie symulacji i modelowania farmakokinetycznego opartego na fizjologii (PBPK-modelling) stwierdzono, że w przypadku dawki wynoszącej 4,5 mg nie będą występowały interakcje o znaczeniu klinicznym.
W przypadku pacjentów otrzymujących dulaglutyd w skojarzeniu z doustnymi lekami o szybkim wchłanianiu z przewodu pokarmowego lub o przedłużonym uwalnianiu istnieje możliwość zmiany ekspozycji na preparat, szczególnie w czasie rozpoczęcia leczenia dulaglutydem.
Poziom ekspozycji na sitagliptynę nie zmienił się po podaniu leku jednocześnie z dulaglutydem w pojedynczej dawce 1,5 mg. Po podaniu jednocześnie z 2 kolejnymi dawkami 1,5 mg dulaglutydu, wartości AUC(0-Τ) oraz Cmax sitagliptyny zmniejszyły się odpowiednio o ok. 7,4% i 23,1%.
Wartość Tmax sitagliptyny zwiększyła się po podaniu leku jednocześnie z dulaglutydem o ok. 0,5 h w porównaniu z wartością uzyskaną po podaniu samej sitagliptyny. Sitagliptyna może spowodować zahamowanie aktywności DPP-4 maksymalnie do 80% w okresie 24 h. Podanie 1,5 mg dulaglutydu jednocześnie z sitagliptyną spowodowało wzrost poziomu ekspozycji na dulaglutyd i wartości Cmax odpowiednio o ok. 38% i 27% oraz wydłużenie mediany Tmax o ok. 24 h.
Dlatego dulaglutyd w znacznym stopniu zapobiega inaktywacji DPP-4. Zwiększenie poziomu ekspozycji może nasilić wpływ dulaglutydu na stężenie glukozy we krwi. Po podaniu pierwszej dawki dulaglutydu wynoszącej 1 i 3 mg, wartość Cmax paracetamolu zmniejszyła się odpowiednio o 36% i o 50%, a mediana wartości Tmax została zarejestrowana później (odpowiednio 3 h i 4 h później).
Po jednoczesnym podaniu z dulaglutydem w dawce 3 mg w stanie stacjonarnym, nie wykazano statystycznie istotnych różnic wartości AUC(0-12), Cmax ani Tmax paracetamolu. Nie jest konieczne dostosowanie dawki paracetamolu w przypadku podawania leku jednocześnie z dulaglutydem.
Po podaniu 1,5 mg dulaglutydu jednocześnie z atorwastatyną odnotowano zmniejszenie wartości Cmax i AUC(0-∞) atorwastatyny i jej głównego metabolitu, o-hydroksyatorwastatyny, odpowiednio do maksymalnie 70% i 21%. Po podaniu dulaglutydu średnia wartość T0,5 atorwastatyny i o-hydroksyatorwastatyny zwiększyła się odpowiednio o 17% i 41%.
Obserwacje te nie mają znaczenia klinicznego. Nie jest konieczne dostosowanie dawki atorwastatyny w przypadku podawania leku jednocześnie z dulaglutydem. Po podaniu 2 kolejnych dawek 1,5 mg dulaglutydu jednocześnie z digoksyną w stanie stacjonarnym, całkowity poziom ekspozycji ani wartość Tmax digoksyny nie zmieniły się; a wartość Cmax zmniejszyła się maksymalnie o 22%. Nie przewiduje się, aby ta zmiana miała jakiekolwiek następstwa kliniczne.
Nie jest konieczne dostosowanie dawki digoksyny w przypadku podawania leku jednocześnie z dulaglutydem. Obserwowane zmiany farmakokinetyki przy jednoczesnym stosowaniu dulaglutydu z lizynoprylem lub przy jednoczesnym stosowaniu z metoprolem nie były znaczące klinicznie; dlatego nie jest konieczne dostosowanie dawki lizynoprylu ani metoprololu w przypadku podawania tych leków jednocześnie z dulaglutydem.
Zmiany obserwowane podczas jednoczesnego stosowania dulaglutydu (1,5 mg) z warfaryną nie są znaczące klinicznie. Nie jest konieczne dostosowanie dawki warfaryny w przypadku podawania leku razem z dulaglutydem. Nie jest konieczne dostosowanie dawek doustnych środków antykoncepcyjnych w przypadku podawania ich razem z dulaglutydem. Nie jest konieczne dostosowanie dawki metforminy w postaci o natychmiastowym uwalnianiu w przypadku podawania leku jednocześnie z dulaglutydem.
Trulicity - dawkowanie
Podskórnie.
W monoterapii: zalecana dawka wynosi 0,75 mg raz w tygodniu.
W leczeniu uzupełniającym: zalecana dawka wynosi 1,5 mg raz w tygodniu.
U osób szczególnie wrażliwych, można rozważyć dawkę początkową wynoszącą 0,75 mg raz w tygodniu.
W celu dodatkowej kontroli glikemii: dawkę 1,5 mg można zwiększyć po co najmniej 4 tyg. do 3 mg raz w tygodniu; dawkę 3 mg można zwiększyć po co najmniej 4 tyg. do 4,5 mg raz w tygodniu. Maksymalna dawka wynosi 4,5 mg raz w tygodniu. W przypadku dodania leku do aktualnie stosowanego schematu leczenia metforminą i (lub) pioglitazonem, metforminę i (lub) pioglitazon można nadal podawać w tej samej dawce.
W przypadku dodania leku do aktualnie stosowanego schematu leczenia metforminą i (lub) inhibitorem kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2), metforminę i (lub) inhibitor SGLT2 można nadal podawać w tej samej dawce. W przypadku dodania leku do aktualnie stosowanego schematu leczenia pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, można rozważyć zmniejszenie dawki pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny w celu ograniczenia ryzyka wystąpienia hipoglikemii.
Nie jest konieczne samodzielne kontrolowanie przez pacjenta stężenia glukozy we krwi podczas stosowania preparatu. Samodzielne kontrolowanie stężenia glukozy we krwi jest konieczne w celu skorygowania dawki pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny, zwłaszcza gdy rozpoczęto leczenie preparatem i zmniejszono dawkę insuliny, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki insuliny.
Pominięcie dawki
W przypadku pominięcia dawki leku, należy ją podać możliwie najszybciej, jeśli do wyznaczonego terminu kolejnego wstrzyknięcia pozostało co najmniej 3 dni (72 h). Jeśli termin następnego wstrzyknięcia wypada za mniej niż 3 dni (72 h), pominiętą dawkę należy opuścić, a następną podać w wyznaczonym dniu.
W każdym przypadku pacjenci mogą następnie powrócić do zwykłego schematu dawkowania raz w tygodniu.
Szczególne grupy pacjentów
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów z łagodnymi, umiarkowanie ciężkimi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (eGFR <90 do ≥15 ml/min/1,73 m) nie jest konieczne dostosowanie dawki.
Doświadczenie związane z leczeniem pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek (<15 ml/min/1,73 m2) jest bardzo ograniczone, dlatego nie zaleca się stosowania leku w tej grupie pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dostosowanie dawki nie jest konieczne. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności dulaglutydu u dzieci w wieku do 18 lat.
Sposób podania
Preparat należy wstrzykiwać podskórnie w powłoki jamy brzusznej, udo lub górną część ramienia. Leku nie należy podawać dożylnie ani domięśniowo. Dawkę można podać o dowolnej porze dnia, podczas posiłku lub między posiłkami. W przypadku pominięcia dawki leku, należy ją podać możliwie najszybciej, jeśli do wyznaczonego terminu kolejnego wstrzyknięcia pozostało co najmniej 3 dni (72 h).
Trulicity - uwagi
Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku stosowania leku w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną należy zalecić pacjentom, aby starali się unikać występowania hipoglikemii w czasie prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Przechowywać w lodówce (2st.C – 8st.C). Nie zamrażać. Przechowywanie podczas stosowania: preparat może być przechowywany poza lodówką nie dłużej niż przez 14 dni w temperaturze nieprzekraczającej 30st.C.
