Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗
Poddała się jej księżna Kate. 👉 Na czym polega ta metoda leczenia? Sprawdź❗

Zantac

Spis treści

Reklama

Zantac - skład

1 ampułka (2 ml) zawiera 50 mg ranitydyny w postaci chlorowodorku.

Reklama

Zantac - działanie

Specyficzny antagonista receptora histaminowego H2 w błonie śluzowej żołądka. Hamuje zarówno podstawowe jak i poposiłkowe wydzielanie kwasu solnego oraz zmniejsza wydzielanie pepsyny w soku żołądkowym. Po podaniu domięśniowym szybko wchłania się, a maksymalne stężenie we krwi występuje w ciągu 15 min. T0,5 wynosi 2-3 h. Wiąże się z białkami osocza w 15%. Jest wydalany z moczem, głównie w postaci niezmienionej. Metabolizm ranitydyny po podaniu doustnym i dożylnym jest podobny. U noworodków (poniżej 1 mies. życia) klirens osoczowy po podaniu dożylnym może być zmniejszony, a T0,5 wydłużony. U pacjentów w wieku powyżej 50 lat T0,5 jest wydłużony (3-4h), układowa ekspozycja na lek oraz jego kumulacja są o 50% większe, co wskazuje na zwiększoną biodostępność ranitydyny u osób powyżej 50 rż.

Reklama

Zantac - wskazania

Ranitydynę stosuje się pozajelitowo u pacjentów, którzy nie mogą być leczeni doustną postacią leku, w następujących wskazaniach: choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy; refluksowe zapalenie przełyku; zespół Zollingera-Ellisona; zapobieganie krwawieniom z owrzodzenia stresowego u ciężko chorych; zapobieganie nawracającym krwawieniom z owrzodzenia trawiennego; zapobieganie wystąpieniu zespołu Mendelsona (przed znieczuleniem ogólnym u pacjentów, u których istnieje ryzyko aspiracji kwasu, szczególnie u kobiet rodzących). Dzieci (od 6 mies. do 18 lat): krótkotrwałe leczenie owrzodzenia trawiennego; leczenie refluksu żołądkowo-przełykowego, włącznie z refluksowym zapaleniem przełyku i objawowym łagodzeniem refluksu żołądkowo-przełykowego.

Reklama

Zantac - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na ranitydynę lub pozostałe składniki preparatu.

Reklama

Zantac - ostrzeżenia

Należy unikać stosowania leku u pacjentów z ostrą porfirią w wywiadzie. Ostrożnie stosować w zaburzeniach czynności nerek oraz u pacjentów predysponowanych do zaburzeń rytmu serca. U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami odporności może istnieć zwiększone ryzyko zachorowania na zapalenie płuc w okresie wzmożonego nasilenia przypadków tej choroby.

Reklama

Zantac - ciąża

Ranitydyna może być podawana w czasie ciąży i karmienia piersią tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.

Reklama

Zantac - efekty uboczne

Niezbyt często: bóle brzucha, zaparcia, nudności (objawy te przeważnie przemijają podczas kontynuowania terapii). Rzadko: reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, ból w klatce piersiowej), przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych, wysypka skórna, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu (zazwyczaj nieznaczny; wraca do normy podczas kontynuowania terapii). Bardzo rzadko: przemijające zmniejszenie liczby leukocytów i płytek krwi, zwykle przemijające przypadki agranulocytozy lub niedokrwistości aplastycznej czasami z częściowym lub całkowitym zahamowaniem czynności szpiku, wstrząs anafilaktyczny, przemijające stany splątania, depresji i omamy, głównie u pacjentów ciężko chorych i w podeszłym wieku, ból i zawroty głowy, przemijające ruchy mimowolne, przemijające niewyraźne widzenie, prawdopodobnie w wyniku zaburzenia akomodacji, zwolnienie czynności serca i blok przedsionkowo-komorowy, asystolia, zapalenie naczyń, ostre zapalenie trzustki, biegunka, zwykle przemijające zapalenie wątroby (komórkowe, kanalikowe lub mieszane) przebiegające z żółtaczką lub bez żółtaczki, rumień wielopostaciowy, łysienie, bóle stawowe i mięśniowe, ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, przemijająca impotencja, ginekomastia i mlekotok u mężczyzn.

Zantac - interakcje

Ranitydyna w zalecanych dawkach nie hamuje aktywności układu enzymatycznego oksygenazy związanej z wątrobowym cytochromem P-450, w związku z tym nie nasila działania leków unieczynnianych przez ten enzym (np. diazepam, lidokaina, fenytoina, propranolol, teofilina). Może występować zwiększenie lub zmniejszenie czasu protrombinowego podczas jednoczesnego stosowania ranitydyny i warfaryny. Duże dawki ranitydyny mogą zmniejszać wydalanie prokainamidu i N-acetyloprokainamidu, powodując zwiększenie stężenia tych leków w osoczu. Ranitydyna może spowodować zwiększenie wchłaniania (np. triazolam, glipizyd, midazolam) lub zmniejszenie wchłaniania (ketokonazol, atazanawir, delawirydyna, gefitynib) niektórych leków.

Zantac - dawkowanie

Dorośli. Dawkę 50 mg, po rozpuszczeniu w 20 ml odpowiedniego roztworu, podaje się w powolnej iniekcji dożylnej (trwającej ponad 2 min). Dawkę tę można powtarzać co 6-8 h, podając w powolnej iniekcji dożylnej, we wlewie dożylnym podawanym przez 2 h z szybkością 25 mg/h lub wstrzyknięciu domięśniowym (50 mg/2 ml). W zapobieganiu krwawieniom z górnego odcinka przewodu pokarmowego z owrzodzenia stresowego u szczególnie ciężko chorych pacjentów zaleca się początkowo podanie dawki 50 mg w powolnym wstrzyknięciu dożylnym, a następnie w ciągłym wlewie w dawce 0,125-0,25 mg/kg mc./h. W zapobieganiu krwawieniom z owrzodzenia stresowego u pacjentów ciężko chorych lub w zapobieganiu nawracającym krwawieniom u pacjentów z wrzodem trawiennym leczenie parenteralne kontynuuje się do czasu rozpoczęcia żywienia doustnego. Pacjentom, u których istnieje ryzyko wystąpienia zespołu Mendelsona należy podawać ranitydynę w dawce 50 mg we wstrzyknięciu domięśniowym lub dożylnym 45-60 min przed rozpoczęciem znieczulenia ogólnego.
W niewydolności nerek przy klirensie kreatyniny poniżej 50 ml/min lek należy podawać w dawkach po 25 mg. Niemowlęta/dzieci (w wieku od 6 miesięcy do 11 lat): podawać w powolnym wlewie dożylnym (trwającym ponad 2 min) do maksymalnej dawki 50 mg co 6-8 h. Leczenie zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka i refluksu żołądkowo-przełykowego. W przypadku leczenia zaostrzenia choroby wrzodowej i refluksu żołądkowo-przełykowego u dzieci należy stosować wlewy preparatu w dawkach, które są skuteczne w przypadku leczenia tych chorób u dorosłych i skutecznie hamują wydzielanie kwasu w grupie ciężko chorych dzieci. Dawka początkowa (2,0 mg/kg lub 2,5 mg/kg, maksymalnie 50 mg) powinna być podawana w powolnym wlewie dożylnym przez ponad 10 min, zarówno przez strzykawkę z następowym przepłukaniem 3 ml roztworu fizjologicznego przez 5 min lub po rozpuszczeniu w soli fizjologicznej do objętości 20 ml. Utrzymanie pH żoładka pH > 4 można uzyskać przez okresowe infuzje w dawce 1,5 mg/kg co 6-8 h. Alternatywnie można prowadzić leczenie podając dawkę wprowadzającą 0,45 mg/kg z następowym stałym wlewem 0,15 mg/kg/h. Zapobieganie owrzodzeniu stresowemu u ciężko chorych pacjentów. Zalecana dawka w zapobieganiu owrzodzeniu stresowemu wynosi 1 mg/kg (maksymalnie 50 mg) co 6-8 h. Alternatywnie leczenie można prowadzić podając 125-250 µg/kg/h w stałym wlewie. Preparat może być podawany z następującymi płynami infuzyjnymi: 0,9% roztwór NaCl, 5% roztwór glukozy, 0,18% roztwór NaCl i 4% roztwór glukozy, 4,2% roztwór wodorowęglanu sodu.

Zantac - uwagi

U pacjentów z wrzodem żołądka należy każdorazowo przed rozpoczęciem leczenia ranitydyną wykluczyć nowotworowy charakter choroby. Podawanie leku przez okres dłuższy niż 5 dni w dawkach wyższych od rekomendowanych powoduje wzrost aktywności enzymów wątrobowych w surowicy. Lek zwykle nie powoduje upośledzenia zdolności kierowania pojazdami mechanicznymi oraz obsługi maszyn, pogorszenie sprawności psychofizycznej może wystąpić jeżeli pojawią się takie objawy niepożądane jak zawroty głowy czy niewyraźne widzenie.


Podobne leki
Famogast - ulotka, działanie, dawkowanie, skutki uboczne
Quamatel
Raniberl 300
Ranigast

Reklama

Czym się różni odporność swoista od nieswoistej?
Sprawdź!