Depresja maskowana to nietypowy rodzaj depresji. Objawia się zazwyczaj dolegliwościami fizycznymi lub bezsennością. Ponieważ przebiega nie dając objawów charakterystycznych dla choroby jaką jest depresja, nastręcza wielu problemów diagnostycznych i często bywa określana mianem „depresji bez depresji”.
Na chwilę obecną w obowiązujących systemach klasyfikacyjnych nie widnieje nawet jednostka chorobowa o takiej nazwie. Jak zatem właściwie ją zdiagnozować?
Reklama
Objawy depresji maskowanej
Określenie „depresja maskowana” nie jest przypadkowe. Nazwa bardzo trafnie określa charakter tej choroby, w której właściwy zespół chorobowy jest maskowany przez inne objawy, które mogą wskazywać na chorobę o podłożu somatycznym. Objawy mogą przybierać kilka form. Specjaliści wyróżniają 5 typów masek w depresji maskowanej. Są to:
- zaburzenia rytmów biologicznych– chorzy często skarżą się na problemy ze snem takie jak bezsenność lub skrócenie nocnego snu, które połączone jest ze wczesnym wybudzaniem się. Znacznie rzadziej pojawia się nadmierna senność,
- maski behawioralne-tym wypadku depresja przybiera maskę skłonności do substancji uzależniających, takich jak alkohol, narkotyki, leki. Chorzy mogą uzależnić się także od jedzenia oraz zakupów,
- maski psychopatologiczne – charakterystyczne dla nich są objawy takie jak napadowy lęk i natręctwa. Wśród psychopatologicznych masek wymieniany jest także jadłowstręt, połączony ze znacznym ubytkiem masy ciała,
- maski bólowe – osoba zmagająca się z depresją maskowaną cierpi zwykle na przewlekłe bóle głowy, mięśni, serca, nerwów (np. nerwu kulszowego), a w niektórych przypadkach nawet bóle narządów płciowych. Depresję łatwo więc pomylić z migreną bądź inną infekcją bakteryjną. Zdarza się, że jest również mylona z chorobą wieńcową lub zawałem,
- maski wegetatywne i psychosomatyczne – do tej grupy zaliczamy swędzenie skóry, zespół niespokojnych nóg, problemy z trawieniem (nudności, zaparcia, kolki), kołatanie serca, skoki ciśnienia, zaburzenia cyklu miesiączkowego u kobiet, zaburzenia popędu płciowego, zawroty głowy, problemy z pamięcią, koncentracją i zapamiętywaniem.
Reklama
Przyczyny depresji maskowanej
Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę pojawienia się depresji maskowanej. Uważa się, że występuje ona w zespołach depresyjnych o podłożu endogennym, czyli związana jest ze zmianami wewnętrznymi w strukturze mózgu. Przyczyny mogą być jednak również psychologiczne i somatyczne.
Reklama
Depresja maskowana – jak pomóc osobie cierpiącej na depresję?
Ponieważ objawy depresji maskowanej często wskazują na inne, popularne choroby somatyczne, diagnozajest bardzo trudna i to właśnie na niej powinniśmy skupić dużą uwagę i poświęcić odpowiednio dużo czasu. Jak pomóc osobie cierpiącej na depresję? Leczenie depresji maskowanej powinno być poprzedzone niezbędnymi badaniami, które wykluczą występowanie innych chorób, takich jak chociażby grypa, czy zawał serca. W tym celu należy skłonić chorego, by jak najszybciej udał się do lekarza pierwszego kontaktu po skierowanie na dalsze badania. Proces rozpoznawania depresji maskowanej może być długotrwały i żmudny, dlatego warto wspierać chorego w dążeniu do ostatecznej diagnozy.
Reklama
Jak leczyć depresję maskowaną?
Osoby cierpiące na depresję maskowaną w pierwszej kolejności zgłaszają się zwykle do lekarzy innych specjalności, upatrując podłoża swoich dolegliwości w chorobach innych niż depresja. Dopiero po wykluczeniu chorób somatycznych, zostają skierowani do psychiatry. Wtedy do leczenia włącza się leki przeciwdepresyjne oraz psychoterapię. Farmakoterapia oraz psychoterapia powinny być stosowane łącznie, bowiem tylko wtedy przynoszą zadowalające efekty. Cała terapia powinna być niejako „szyta na miarę”.
Leczenie trzeba podjąć jak najszybciej, by zmniejszyć ryzyko rozwoju zaawansowanej depresji. Wyjście z niej będzie bowiem o wiele trudniejsze, zwłaszcza, że często dochodzi do nawrotów choroby i powrotu epizodów depresyjnych. Lekarz psychiatra powinien dobrać pacjentowi odpowiednią dawkę i rodzaj leków, a także wskazać właściwą psychoterapię – indywidualną, grupową, rodzinną lub małżeńską. Wśród metod psychoterapeutycznych popularnych w leczeniu depresji maskowanej podkreśla się szczególne znaczenie terapii poznawczo-behawioralnej i psychoedukacji.
Czytaj też:
