Zaburzenie ma charakter wrodzony lub nabyty. Jako wada rozwojowa klastki piersiowej powstaje zwykle po przebytej krzywicy lub gruźlicy kręgosłupa w odcinku piersiowym. Występuje znacznie rzadziej niż klatka lejkowata. Cechuje ją zniekształcenie mostka, który tworzy silne uwypuklenie do przodu na kształt dzioba łodzi co upodabnia ją do wyglądu klatki występującej u ptaków.
W wyniku tego żebra tracą kształt wygięty, tworząc poniżej sutków wyraźną wklęsłość. Boczne uwypuklenie żeber jeszcze bardziej uwydatnia wysunięcie mostka do przodu. Całkowity przekrój klatki piersiowej, w przeciwieństwie do klatki szewskiej, jest zwiększony.
Reklama
Klatka piersiowa kurza - przyczyny
Klatka piersiowa kurza powstaje najczęściej jako skutek przebytej krzywicy. Ślady przebytej krzywicy widoczne są głównie w postaci okrężnego ściągnięcia jej ścian na wysokości przyczepów przepony (tzw. bruzda Harrisona) oraz zgrubienia żeber w miejscu przejścia żebra kostnego w żebro chrzestne (tzw. różaniec pokrzywiczy).
W zapobieganiu krzywicy, a co za tym idzie wad klatki piersiowej, bardzo ważna jest odpowiednia dieta bogata w witaminę D, korzystanie ze świeżego powietrza oraz ekspozycja na słońce. Aby zapobiec powstaniu krzywicy należy podawać dzieciom od 3-4 tygodnia życia 800-1500 j/d witaminy D.
Deformacje klatki piersiowej mają swój ujemny wpływ w głównej mierze na trzy elementy:
- osłabienie mięśni oddechowych i co za tym idzie - zaburzenia oddychania,
- zmniejszenie pojemności życiowej płuc – powoduje zmniejszenie tolerancji wysiłku, łatwe męczenie się, duszność,
- ograniczenie ruchomości klatki piersiowej – pogłębia już istniejące zaburzenia wentylacji.
Reklama
Klatka piersiowa kurza - zapobieganie i życie z chorobą
Aby zapobiec wyżej wymienionym procesom należy deformacje klatki odpowiednio wcześnie wykryć i leczyć. Niezbędna jest konsultacja lekarza ortopedy, który ustali dla dziecka najlepszą metodę korekcji wady. Im wcześniej rozpoczniemy ćwiczenia korekcyjne, tym większe są szanse na uzyskanie korzystnych wyników głównie ze względu na potencjał młodego organizmu.
Pacjent z rozpoznaną deformacją klatki piersiowej może żyć normalnie. Wskazane jest:
- unikanie większych wysiłków fizycznych,
- zdrowe odżywianie wzbogacone w witaminę D,
- unikanie infekcji dróg oddechowych,
- częste wykonywanie zaleconych ćwiczeń korekcyjnych.
Reklama
Leczenie kurzej klatki piersiowej - ćwiczenia korekcyjne
Leczenie zachowawcze zniekształceń klatki piersiowej obejmuje następujące rodzaje ćwiczeń korekcyjnych:
- ogólnorozwojowe,
- oddechowe,
- specjalne: o charakterze kształtującym, odnoszącym się do danego typu wady klatki piersiowej lub o charakterze wytrzymałościowym, rozwijające sprawność narządów wewnętrznych,
- pływanie.
1. Ćwiczenia ogólnorozwojowe – zadaniem tej grupy ćwiczeń jest oddziaływanie na cały narząd ruchu. Mają one na celu zwiększenie ruchomości w stawach, usunięcie przykurczów, zwiększenie siły mięśni i podniesienie sprawności fizycznej. Zaliczamy tu:
- ćwiczenia kształtujące,
- ćwiczenia gimnastyczne,
- gry i zabawy
- sporty uzupełniające.
Ich podstawowym celem jest:
- kształtowanie postawy ciała,
- wyrobienie koordynacji ruchowej,
- czucia kierunku ruchu,
- czucia położenia ciała.
Gry i zabawy stosowane w gimnastyce korekcyjnej zaspokajają nadmierną potrzebę ruchu, która u dzieci z wadami postawy, występuje niezwykle często. W gimnastyce korekcyjnej nie wolno wykonywać ćwiczeń takich jak przewroty, skoki przez przyrządy itp.
2. Ćwiczenia oddechowe - mają za celu:
- nauczenie prawidłowego oddychania,
- zwiększenie pojemności życiowej płuc,
- wzmocnienie mięśni oddechowych
- zwiększenie ruchomości klatki piersiowej.
Ich celem jest także zapobieganie zaburzeniom oddechowym towarzyszącym wadom klatki piersiowej. Cele te realizowane są poprzez wpływanie na mechanikę oddychania, kształtowanie odpowiedniego toru oddychania oraz poprawę funkcjonowania mięśni oddechowych, zwłaszcza przepony. W doborze ćwiczeń oddechowych należy zwrócić uwagę na oddziaływanie tych ćwiczeń zarówno na klatkę piersiową, jak i na kręgosłup.
3. Ćwiczenia specjalne - odnoszące się do danego typu wady klatki piersiowej. Dla klatki kurzej dążymy do:
- zwiększenia ruchomości w stawach barkowych i kręgosłupa,
- wzmacniamy mięśnie kręgosłupa, mięśnie klatki piersiowej i pozostałe mięśnie posturalne
- rozciągamy boki klatki piersiowej.
4. Ćwiczenia o charakterze wytrzymałościowym, rozwijające sprawność narządów wewnętrznych (odnoszą się do obu typów wad klatki piersiowej). W ramach tych ćwiczeń stosujemy intensywne formy ruchu, np.:
- biegi,
- podskoki,
- rzuty,
- jazdę na rowerze.
Trening wytrzymałościowy ma na celu usprawnienie funkcji narządów wewnętrznych. Odnosi się to głównie do układu krążenia, oddechowego oraz całego metabolizmu tkankowego. Należy podkreślić, że usprawnienie funkcji tych narządów jest dla funkcji organizmu znacznie ważniejsze niż wzmocnienie mięśni.
5. Pływanie - w przypadku klatek kurzych zaleca się pływanie na piersiach kraulem lub stylem motylkowym. Ramiona poruszają się w kierunku bokiem w górę i w przód (wdech), przodem w dół (wydech). Ćwiczenia w środowisku wodnym oprócz układu oddechowego angażują układ krążenia, zwiększają wydolność organizmu, tak ważną u osób z wadami postawy. Natomiast nie zaleca się nurkowania ze względu na zaciąganie zbyt dużego długu tlenowego podczas tej formy ruchu.
