Reklama
Skąd się bierze woda w łokciu?
Woda w łokciu jest klasycznym symptomem schorzenia określanego w nomenklaturze medycznej, jako zapalenie kaletki maziowej. Zdecydowanie rzadziej tego typu objaw wskazuje na ganglion, czyli torbiel galaretowatą. Kaletki maziowe są pęcherzykowatymi workami wypełnionymi niewielką ilością płynu, zlokalizowanymi w obrębie stawów. Główną ich rolą jest zmniejszanie tarcia pomiędzy mięśniami i ścięgnami, a wierzchołkami przylegających do siebie kości.
Stan zapalny tych struktur objawia się poprzez:
- zwiększenie objętości znajdującego się wewnątrz płynu,
- obrzęk i zaczerwienienie okolicznych tkanek miękkich,
- zwiększenie grubości tzw. błony maziowej,
- sztywność w stawie,
- silny ból stawu.
Bolesność nasila się w czasie ruchu, utrudniając, a niekiedy wręcz uniemożliwiając codzienne funkcjonowanie. Dlatego utrzymująca się przez dłuższy czas woda w stawie łokciowym może być wskazaniem do podjęcia interwencji lekarskiej.
Reklama
Przyczyny wody w łokciu
W stawie łokciowym znajdują się dwie kaletki: dwugłowo-promieniowa oraz powierzchniowa wyrostka. Druga z nich jest położna tuż pod powierzchnią skóry, będąc najbardziej zewnętrzną ze wszystkich tego typu struktur w ciele człowieka (których łącznie jest kilkadziesiąt, m.in. kolanach, biodrach, barkach). To właśnie patologie w jej obrębie powodują widoczny gołym okiem efekt zbierania się płynu w łokciu. Zapalenie kaletek maziowych najczęściej występuje u osób w wieku 15-50 lat, aktywnych fizycznie lub przeciwnie – spędzających dużo czasu w pozycji siedzącej. Przyczyny zbierania się wody w łokciu są zróżnicowane.
Wymienić wśród nich determinanty:
- Mechaniczne, w tym przeciążeniowe oraz urazowe:
- ostre uszkodzenie kaletki w wyniku uderzenia o twardą powierzchnię lub nadmiernego wysiłku (tzw. łokieć górnika),
- mikro-urazy wynikające np. z długotrwałego podpierania się na łokciach w czasie siedzenia przy biurku czy stole (tzw. łokieć studenta);
- infekcyjne/chorobowe. Stan zapalny wystąpić może w przebiegu takich schorzeń, jak:
- reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),
- dna moczanowa,
- łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS),
- barwnikowe kosmkowo-guzkowe zapalenie błony maziowej,
- kostniako-chrzęstniakowatość maziówki,
- skaleczenia i rany w okolicy łokcia,
- nowotwór błony maziowej,
- zakażenia bakteryjne,
- gruźlica,
- cukrzyca,
- HIV/AIDS.
Reklama
Jak leczyć wodę w łokciu?
Leczenie wody w łokciu ściśle uzależnione jest od patogenezy stanu zapalnego – inne procedury wymagane są w przypadku urazów, inne zaś różnego typu schorzeń (konieczna może być terapia przyczynowa chorób pierwotnych, takich jak RZS, ŁZS czy cukrzyca).
Jeśli chodzi o bezpośrednie procedury medyczne, najczęściej stosuje się:
- leczenie farmakologiczne z użyciem takich środków, jak:
o niesteroidowe leki przeciwzapalne w żelu lub tabletkach
o glikokortykosteroidy w zastrzyku
o antybiotyki miejscowe
- fizykoterapia, w tym:
o krioterapia – leczenie zimnem
o prądy TENS – elektryczna stymulacja nerwów
o sonoterapia, czyli leczenie ultradźwiękami
o magnetoterapia – oddziaływanie na tkanki poprzez pole magnetyczne
- punkcja (ściąganie wody z łokcia, przezskórne podawanie leków)
- zabieg chirurgiczny, stosowany rzadko, w sytuacji gdy zawodzą inne metody leczenia, woda w łokciu utrzymuje się przez przynajmniej 2-3 miesiące, a stan zapalny powoduje silny ból oraz sztywność stawu.
Reklama
Ściąganie wody z łokcia
Ściąganie wody z łokcia, czyli punkcję, wykonuje się leczniczo (oczyszczenie stawu z bakterii, zmniejszenie wysięku, miejscowe podanie leków), a także w celach diagnostycznych, pod kątem oceny cieczy zalegającej w torebce stawowej.
Najczęstszym wskazaniem do wykonania zabiegu są:
- septyczne (bakteryjne) zapalenie stawu,
- dna moczanowa– choroba reumatyczna, w przebiegu której dochodzi do zbierania się w tkankach kryształków moczanu sodowego.
Zabieg polega na wykonaniu wkłucia wyjałowioną igłą i odciągnięciu cieczy za pomocą strzykawki, co może być bolesne (dlatego istnieje możliwość zastosowania znieczulenia miejscowego). W razie konieczności, w czasie punkcji pacjent może przezskórnie otrzymać antybiotyk, glikokortykosteroid lub porcję kwasu hialuronowego (w przypadku uszkodzeń chrząstki).
Reklama
Domowe sposoby na wodę w łokciu
Domowe sposoby na wodę w łokciu sprawdzą się w przypadku niewielkich wysięków, ale też jako element szeroko rozumianej profilaktyki oraz działań odciążających, które stanowią podstawę leczenia, niezależnie od zastosowania innych, bardziej zaawansowanych środków.
Wymienić w tym kontekście można następujące porady na wodę w łokciu:
- okłady zmniejszające wysięk, obrzęk, bolesność,
- odpoczynek służący regeneracji przeciążonych struktur,
- ćwiczenia pozwalające utrzymać lub odzyskać ruchomość w stawach,
- zmiana nawyków życiowych, dotyczących między innymi sposobu siedzenia przy biurku czy stole.
Reklama
Okłady na wodę w łokciu
Okłady na wodę w łokciu stanowią de factonajprostszą formę krioterapii. Do ich wykonania najlepiej użyć ręcznik lub ściereczkę, zmoczone w bardzo zimnej wodzie. Okład warto jest dodatkowo schłodzić, umieszczając przed przyłożeniem do ciała w lodówce, a nawet zamrażalniku. Inną opcją jest obłożenie łokcia kostkami lodu zawiniętymi w kawałek materiału. To proste metody, które w wielu przypadkach mogą zastąpić profesjonalny zabieg krioterapii z użyciem azotu lub dwutlenku węgla.
Stosowanie zimnych okładów jest niezwykle istotne, pozwala bowiem zredukować stan zapalny, zmniejszyć wysięk, spowolnić tzw. metabolizm komórkowy, a także stłumić doznania bólowe.
Reklama
Co zrobić z wodą w łokciu?
W przypadku wielu pacjentów niezwykle istotna jest zmiana życiowych nawyków. Płyn w łokciuczęsto zbiera się wskutek kumulacji tysięcy mikro-urazów. Często powstają one w zwykłych codziennych sytuacjach życiowych, zwłaszcza u osób pracujących, uczących się lub bawiących przy biurku, przed ekranem komputera. Remedium są w tym przypadku proste porady.
Co zrobić z wodą w łokciu?
- Pracując należy zwracać uwagę na to, by nie podpierać ciężaru ciała na łokciach, ani nie uderzać jego wypukłością w powierzchnię/kant biurka. Jeśli wydaje się to niemożliwe, warto poprawić ułożenie klawiatury lub ustawienie fotela.
- W czasie pracy należyrobić przerwy: przynajmniej 5 minut na każdą godzinę i jedną dłuższą (15-30 minut) pauzę w ciągu 8 godzin.
- Przerwy należy wykorzystywać aktywnie, starając się w tym czasie dużo ruszać, a nawet wykonywać proste ćwiczenia zwiększające rozciągnięcie mięśni i poprawiając ruchomość w stawach.
Czytaj też:
