Martwica jałowa kłykcie przyśrodkowego piszczeli (inaczej choroba Blounta) należy do grupy martwic jałowych kości. Przyczyna choroby jest nieznana – najprawdopodobniej są nią powtarzające się mikrourazy i wadliwe ukrwienie z następczą martwicą. Choroba często powstaje u dzieci, które zbyt często siedzą w pozycji „po turecku”.
Proces martwiczy prowadzi do szpotawego ustawienia kolana i do rotacji wewnętrznej (jest to takie ustawienie kończyny, gdy palce stopy są bliżej środka ciała).
Martwica jałowa kłykcia przyśrodkowego piszczeli - postacie choroby
Choroba Blounta występuje w postaci:
- Dziecięcej – pojawia się między 2. a 4. rokiem życia, jest najczęściej obustronna, cechująca się szpotawością kolan. Występuje najczęściej u dzieci otyłych wcześnie rozpoczynających chodzenie.
- Młodzieńcza – pojawia się między 12. a 14. rokiem życia, jest najczęściej jednostronna, ma gorsze rokowanie i cięższy przebieg od postaci dziecięcej.
Reklama
Leczenie martwicy jałowej kłykcia przyśrodkowego piszczeli
Leczenie choroby Blounta jest najczęściej operacyjne. Czasem we wczesnych postaciach u dzieci poniżej czwartego roku życia lekarze ortopedzi proponują ortezy korekcyjne zakładane przez dziecko w ciągu dnia do chodzenia.
W razie braku poprawy w ciągu 4-5 miesięcy zawsze należy rozważyć leczenie operacyjne. Polega ono na osteotomii korekcyjnej kości piszczelowej, czyli specjalnym nacięciu kości piszczelowej, która pozwala na prawidłowe ustawienie kończyny.