Dehydrogenaza mleczanowa jest enzymem, który znajduje się w wielu miejscach naszego ciała, zwłaszcza w wątrobie, mózgu i mięśniach szkieletowych. Wraz z innymi enzymami umożliwia przemianę aminokwasów i węglowodanów. Ze względu na miejsce, w którym enzym LDH jest wytwarzany można podzielić go na 5 izoenzymów:
- LDH1 (komórki mięśnia sercowego)
- LDH2 (serce, erytrocyty, mózg)
- LDH3 (mózg, nerki, leukocyty)
- LDH4 (wątroba, mięśnie)
- LDH5 (mięśnie oraz częściowo wątroba)
W każdym z tych miejsc nadmiar dehydrogenazy mleczanowej może doprowadzić do uszkodzenia tkanek oraz martwicy. Dzięki temu oznaczenie poziomu LDH, które wykonuje się podczas badania krwi, w szybki sposób może określić stopień i rodzaj uszkodzonego narządu.
Badanie LDH wykonuje się na czczo, a wynik jest znany następnego dnia.
Badanie LDH – normy
Nie ma jednej powszechnie stosowanej normy pomiaru wysokości stężenia enzymu LDH. Przyjmuje się jednak, że u zdrowej osoby poziom dehydrogenazy mleczanowej nie powinien przekraczać 120 - 230 U/l (w niektórych laboratoriach norma to 230 - 480 U/). Podwyższone stężenie LDH naturalnie występuje u dzieci między 2. a 3. rokiem życia. Dla poszczególnych grup wiekowych dzieci i młodzieży normy wyglądają następująco:
● 1–30 dni: 135–750 U/l
● 31 dni–11 miesięcy: 180–435 U/l
● 1–3 lat: 160–370 U/l
● 4–6 lat: 145–345 U/l
● 7–9 lat: 143–290 U/l
● 10–12 lat: 120–293 U/l
● 13–15 lat: 110–283 U/l
● 16–17 lat: 105–233 U/l
Wyższy poziom enzymu LDH występuje po zażyciu niektórych leków (leków znieczulających, aspiryny, prokainamidu) a także po narkotykach i alkoholu. Robiąc badania trzeba pamiętać, że również intensywny wysiłek fizyczny może podnieść poziom enzymu LDH.
Podwyższone LDH - czym to grozi?
Wyższe stężenie dehydrogenazy mleczanowej pojawia się generalnie we wszystkich stanach chorobowych, w których mamy do czynienia z martwicą tkanek, z niedoborem witaminy B2 i kwasu foliowego, przy niedokrwistości. Najczęściej jednak aktywność LDH wzrasta, gdy uszkodzenie nastąpiło w:
- mięśniu sercowym (podwyższony wynik LDH występuje nawet po 10 dniach od zawału serca)
- czerwonych krwinkach
- nerkach
- mięśniach szkieletowych,
- wątrobie
- płucach
- na skórze
Wraz ze wzrostem tego enzymu we krwi lekarz może podejrzewać u pacjenta m.in.: wirusowe zapalenie wątroby i inne choroby wątroby, choroby nerek, ostre zapalenie trzustki, udar mózgowy, mononukleozę zakaźną, dystrofię mięśniową, zator tętnicy płucnej.
Aktywność enzymu LDH obserwuje się również u osób z HIV i jest u nich oznaką zapalenia płuc oraz choroby grzybiczej.
LDH a nowotwory
Podwyższony wskaźnik LDH występuje też w przypadku niektórych nowotworów - zwłaszcza tych o dużej złośliwości takich jak rak jądra, chłoniaki, białaczki, guzy zarodkowe i czerniak. Im wyższa aktywność LDH, tym gorsze rokowania. Podwyższenie wskaźnika LDH w chorobie nowotworowej świadczy też o nawrocie choroby.
Zaniżony wynik LDH
U niektórych osób, zwłaszcza nadużywających witaminy C, występuje zaniżony poziom LDH i nie jest on powodem do niepokoju i rozpoczęcia leczenia. W ten sposób objawiają się także niezwykle rzadkie mutacje genetyczne, które u niektórych chorych łączą się dodatkowo z bólami mięśniowymi i ciągłym zmęczeniem.
Czytaj też:
- Niedokrwistość hemolityczna autoimmunologiczna
- To badanie może uratować ci życie
- Choroby krążenia a stany grożące śmiercią
Oceń artykuł
(liczba ocen 25)
