Wirusowe zapalenie wątroby typu D (WZW D) jest chorobą zakaźną związaną z namnażaniem się wirusa w obrębie komórek wątroby. Zakażenie WZW D nie występuje samodzielnie, a jedynie w towarzystwie WZW B. Czyli można zakazić się równocześnie obydwoma wirusami lub u osoby z zakażeniem WZW B dochodzi do nadważenia (superinfekcji) WZW D.
Reklama
Wirusowe zapalenie wątroby typu D - czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka sprzyjające zapaleniu wątroby typu D są takie same jak w przypadku zakażeń wirusami typu B i C:
- badania endoskopowe (np. gastroskopia, kolonoskopia)
- operacja,
- pobyty w szpitalu,
- kontakt z „obcą” krwią (np. podczas opatrywania rany),
- praca w ochronie zdrowia (pielęgniarki, ratownicy, lekarze),
- zabiegi pielęgnacyjne u kosmetyczki, fryzjera,
- akupunktura,
- liczne kontakty seksualne,
- wspólne używanie przyborów toaletowych (szczoteczka do zębów, maszynka do golenia),
- kontakt z osobami zakażonymi,
- zabiegi stomatologiczne,
- przetaczanie krwi przed 1992 rokiem,
- zakażenie dziecka podczas porodu.
Reklama
Wirusowe zapalenie wątroby typu D - objawy
Objawy nie różnią się znacznie od objawów pozostałych „żółtaczek zakaźnych”, czyli są to przede wszystkim:
- uczucie zmęczenia, rozbicia,
- nudności,
- wymioty,
- bóle brzucha,
- bóle kostno-mięśniowe,
- może pojawić się żółtaczka.
W przypadkach z żółtaczką pojawia się jaśniejszy stolec i ciemniejszy mocz.
Reklama
Wirusowe zapalenie wątroby typu D - wirus
Za wirusowe zapalenie wątroby typu D odpowiedzialny jest RNA wirus, który jest uznawany za wirusa ułomnego. Co to znaczy, że jest ułomny? Wirus WZW D nie może samodzielnie się namnażać, do swoich podziałów wymaga pomocy wirusa WZW B, stąd wirus typu D może przenosić się razem z wirusem typu B lub ten typ zapalenia rozwija się u osoby uprzednio już zakażonej wirusem typu B.
Reklama
WZW D - diagnostyka
Zgłaszając się do lekarza, niezależnie od dolegliwości, konieczne jest określenie co dolega, od kiedy trwają problemy. Jeżeli istnieje kilka skarg na zdrowie, często ważna jest:
- kolejność pojawiania się problemów (co było pierwsze, w jakiej kolejności się pojawiały),
- co najbardziej dolega,
- jak na przestrzeni czasu zmienia się charakter dolegliwości (czy cały czas są takie same, czy zmieniają się).
Przy dolegliwościach bólowych ważne jest:
- podanie miejsca bólu (można pokazać ręką),
- określenie charakteru bólu (stały, ostry, piekący, gniotący, nieznośny, ćmiący),
- określenie czynników wpływających na nasilenie bólu (np. zmiana pozycji, określony ruch, posiłek).
Przy wymiotach lub nudnościach dla lekarza ważne jest określenia w jak często się pojawiają, w jakich okolicznościach (np. czy po posiłkach, lekach), jakiej treści są wymioty (pokarmowej, żółciowej, sama ślina, domieszka krwi, fusy jak od kawy).
Jeżeli pacjent stracił na wadze, ważne jest w jakim okresie czasu i mniej więcej ile kilogramów i przede wszystkim czy utrata kilogramów była spowodowana odchudzaniem. Zastanów się, czy wcześniej występowały podobne lub takie same dolegliwości. Jeżeli podejrzewasz możliwość „złapania” jakiejś choroby infekcyjnej lub zatrucia pokarmowego zastanów się kiedy i w jakich okolicznościach mogło to nastąpić.
Bardzo ważny jest wywiad epidemiologiczny, mimo że niektóre pytania zadawane przez lekarza mogą być „niewygodne” (np. pytanie o aktywność seksualną) bądźmy szczerzy zarówno przed lekarzem jak i przed samym sobą!
Reklama
Wirusowe zapalenie wątroby typu D - zapobieganie
Sposoby zapobiegania są takie same jak w przypadku zapobiegania wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, czyli obejmują szczepienia ochronne oraz odpowiednie zachowania dotyczące kontaktu z materiałem potencjalnie zakaźnym.
Towarzyszące WZW B zakażenie WZW D potwierdza się na podstawie badań serologicznych: obecności przeciwciał oraz wykazaniu obecności materiału genetycznego wirusa (metodą PCR).
Konieczne jest kontrolne określanie aktywności enzymów wątrobowych oraz kontrola układu krzepnięcia (wątroba odpowiada za produkcję białek biorących udział w krzepnięciu, a podczas jej upośledzonej funkcji może pojawić się problem z krzepnięciem krwi).
Jeżeli podejrzewasz, że jesteś w grupie narażonej na zakażenie lub obawiasz się, że możesz być zakażony zgłoś się do lekarza lub do laboratorium. Jeżeli obawiasz się zakażenia zaszczep się! Szczepienie osób dorosłych przeciwko WZW B jest niestety w większości przypadków płatne, ale pamiętaj że Twoje zdrowie jest bezcenne!
- Czytaj także: AIDS - drogi zakażenia
Reklama
Wirusowe zapalenie wątroby typu D - leczenie
Nie ma specyficznego leczenia ukierunkowanego na WZW D, stosowane są te same metody co w przypadku WZW B:
- w przypadku ostrego zakażenia: spoczynkowy tryb życia, odpowiednia dieta, nikanie alkoholu i niektórych leków;
- w przewlekłym zakażeniu: odpowiednie leczenie mające na celu wyeliminowanie HBV, zmniejszenie namnażania się wirusa.
Reklama
WZW D - domowe sposoby leczenia
Nie ma leczenia domowego, zaś postępowanie w domu powinno być zgodne z zaleceniami lekarza prowadzącego. Należy pamiętać o zminimalizowaniu ryzyka przenoszenia wirusa poprzez używanie własnych przyborów toaletowych (golarki, szczoteczki do zębów, przyrządy do manikiuru itp.), szczepienia przeciwko WZW B.
Wirusowe zapalenie wątroby typu D - ostre lub przewlekłe
Wirusowe zapalenie wątroby typu D może się być zakażeniem przewlekłym. Musimy cały czas pamiętać, ze zakażenie to współwystępuje z WZW B i może przyspieszać procesy prowadzące do rozwoju powikłań przewlekłego zapalenia wątroby typu B, zwiększa także ryzyko rozwoju ciężkiego w swoim przebiegu zapalenia wątroby.
W przypadku ostrego zakażenia lub nosicielstwa konieczne są kontrole u lekarza specjalisty chorób zakaźnych. Warto też zapobiegać przenoszeniu zakażenia na inne osoby poprzez ogólnie przyjęte zasady (nieużyczanie swoich przyborów toaletowych, informowanie personel medyczny o swoim zakażeniu czy nosicielstwie).
