Cisplatin Teva

Reklama

Cisplatin Teva - skład

1 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 1 mg cisplatyny (1 ml roztworu zawiera 3,5 mg sodu).

Reklama

Cisplatin Teva - działanie

Lek przeciwnowotworowy, pochodna platyny. Hamuje syntezę DNA poprzez tworzenie krzyżowych wiązań. W mniejszym stopniu hamuje syntezę białka i RNA. Jest niespecyficzna fazowo dla cyklu komórkowego. Także inne mechanizmy mogą się przyczyniać do aktywności przeciwnowotworowej cisplatyny, w tym zwiększenie immunogenności nowotworu. Onkolityczne właściwości cisplatyny są porównywalne z właściwościami związków alkilujących. Cisplatyna wykazuje również działanie immunosupresyjne, uwrażliwiające na promieniowanie i przeciwbakteryjne. Po podaniu dożylnym cisplatyna ulega szybkiej dystrybucji do tkanek. Słabo przenika do o.u.n. Wydalanie niezwiązanej z białkami cisplatyny przebiega dwufazowo, a początkowy i końcowy T_0,5 wynosi odpowiednio: 10-20 min i 32-53 min. Wydalanie całej dawki platyny przebiega trójfazowo, a T_0,5 wynoszą odpowiednio: 14 min, 274 min i 53 dni. Cisplatyna wiąże się z białkami osocza w 90%. Wydalanie następuje głównie z moczem, w mniejszym stopniu z żółcią.

Reklama

Cisplatin Teva - wskazania

Leczenie zaawansowanego lub przerzutowego raka jąder, zaawansowanego lub przerzutowego raka jajników, zaawansowanego lub przerzutowego raka pęcherza moczowego, zaawansowanego lub przerzutowego płaskonabłonkowego raka głowy i szyi, zaawansowanego lub przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuc, zaawansowanego lub przerzutowego drobnokomórkowego raka płuc. W skojarzeniu z radioterapią w leczeniu raka szyjki macicy. Lek może być stosowany w monoterapii oraz w terapii skojarzonej.

Reklama

Cisplatin Teva - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na cisplatynę, inne związki platyny lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Niewydolność nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min). Odwodnienie (nawodnienie przed i po podaniu leku jest niezbędne, aby zapobiec ciężkim zaburzeniom czynności nerek). Mielosupresja. Neuropatia spowodowana przez cisplatynę. Zaburzenia słuchu. Okres karmienia piersią. Jednoczesne stosowanie szczepionki przeciw żółtej gorączce. Stosowanie fenytoiny jako leczenia profilaktycznego.

Reklama

Cisplatin Teva - ostrzeżenia

Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z ostrymi zakażeniami bakteryjnymi lub wirusowymi. Cisplatyna wykazuje skumulowane działanie nefro-, neuro- i ototoksyczne, które może ulec nasileniu w przypadku stosowania jej w skojarzeniu z innymi lekami działającymi toksycznie na te narządy i układy. Diureza godzinowa na poziomie ≥ 100 ml/h zmniejsza nefrotoksyczność wywołaną przez cisplatynę; można ją osiągnąć poprzez dożylne nawodnienie lub nawodnienie w połączeniu ze stosowaniem odpowiednich leków moczopędnych (np. mannitolu) przed i po podaniu cisplatyny. Hiperurykemia i hiperalbuminemia mogą predysponować do wystąpienia nefrotoksyczności wywołanej cisplatyną. Konieczne jest przeprowadzanie badań neurologicznych w regularnych odstępach czasowych w trakcie leczenia cisplatyną. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z neuropatią obwodową, która nie jest wywołana cisplatyną. Przed rozpoczęciem leczenia cisplatyną oraz przed rozpoczęciem kolejnego cyklu leczenia muszą być wykonane badania audiometryczne. Ototoksyczność może ulec nasileniu w przypadku wcześniejszego lub jednoczesnego stosowania napromieniania czaszki i może wykazywać związek z maksymalnym stężeniem cisplatyny w osoczu. Działanie ototoksyczne może być nasilone u dzieci leczonych cisplatyną. Przed, w trakcie i po podaniu cisplatyny należy monitorować następujące parametry: czynność nerek, wątroby, czynność krwiotwórczą (liczba czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi), stężenie elektrolitów we krwi (wapń, sód, potas, magnez); zaleca się cotygodniową kontrolę ww. parametrów w całym okresie leczenia cisplatyną. Wystąpienie reakcji nadwrażliwości w trakcie wlewu cisplatyny wymaga przerwania wlewu oraz zastosowania odpowiedniego leczenia objawowego. Zastosowanie leków przeciwhistaminowych, adrenaliny i (lub) glikokortykosteroidów pomaga kontrolować reakcje rzekomoanafilaktyczne obserwowane po podaniu cisplatyny. Profilaktyczne podanie leku przeciwwymiotnego może złagodzić nudności i wymioty lub zapobiegać ich wystąpieniu. Ze względu na możliwość wynaczynienia, zalecane jest ścisłe monitorowanie miejsca wlewu pod kątem ewentualnej infiltracji podczas podawania leku. Zawartość sodu w preparacie (3,5 mg/ml) należy uwzględnić u pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu.

Reklama

Cisplatin Teva - ciąża

W ciąży stosować wyłącznie w przypadku bezwzględnej konieczności (lek może powodować ciężkie wady wrodzone). Kobiety w wieku rozrodczym i mężczyźni muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia cisplatyną oraz przez 6 mies. po jego zakończeniu. Karmienie piersią w czasie leczenia cisplatyną jest przeciwwskazane. Leczenie cisplatyną może spowodować trwałą bezpłodność - przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjenta o możliwości zamrożenia nasienia.

Reklama

Cisplatin Teva - efekty uboczne

U około 1/3 pacjentów po podaniu pojedynczej dawki cisplatyny zgłaszano ciężkie toksyczne działania na nerki, szpik kostny i narząd słuchu; działania te są zwykle zależne od dawki i kumulują się. Ototoksyczność może być cięższa u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku. Bardzo często: leukopenia, trombocytopenia i niedokrwistość (zależne od dawki, skumulowane i najczęściej przemijające), mielosupresja, hiponatremia, ototoksyczność, nefrotoksyczność, hiperurykemia (bezobjawowa lub jako dna moczanowa), zaburzenia żołądkowo-jelitowe (jadłowstręt, nudności, wymioty, biegunka; występują 1-4 h po podaniu cisplatyny), gorączka. Często: zakażenia, posocznica, znaczna leukopenia (<1,5 × 10⁹/l, występująca ok. 14 dni po podaniu leku u ok. 5% pacjentów), trombocytopenia (<50 x 10⁹/l, występująca ok. 21 dni po podaniu leku, u <10% pacjentów), niedokrwistość (zmniejszenie o ponad 2 g hemoglobiny), neurotoksyczność, głuchota i toksyczność przedsionkowa w połączeniu z zawrotami głowy pochodzenia błędnikowego (wcześniejsze lub jednoczesne napromienianie czaszki zwiększa ryzyko utraty słuchu), zaburzenia czynności serca (w tym bradykardia, tachykardia i inne zmiany w EKG, np. zmiany w odcinku ST, oznaki niedokrwienia mięśnia sercowego, szczególnie w skojarzeniu z innymi lekami cytotoksycznymi), reakcje w okolicy miejsca wstrzyknięcia (zapalenie żyły, rumień, owrzodzenie skóry, wynaczynienie), duszność, zapalenie płuc, niewydolność oddechowa, przemijające zaburzenia czynności wątroby ze zwiększoną aktywnością aminotransferaz oraz zwiększonym stężeniem bilirubiny we krwi. Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości (wysypka, pokrzywka, rumień, świąd), hipomagnezemia, metaliczny osad na dziąsłach, łysienie, zaburzenia w spermatogenezie i owulacji, bolesna ginekomastia, czkawka, osłabienie, złe samopoczucie. Rzadko: ostra białaczka, niedokrwistość hemolityczna z dodatnim odczynem Coombsa (przemijająca), hemoliza potencjalnie wywołana przez cisplatynę, ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego (w tym agranulocytoza i (lub) niedokrwistość aplastyczna; głównie po dużych dawkach cisplatyny), reakcje anafilaktyczne (zmniejszenie ciśnienia krwi, tachykardia, duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk twarzy, gorączka), działanie immunosupresyjne, zwiększona aktywność amylazy we krwi, hipokalcemia, hipofosfatemia, hipokaliemia ze skurczami mięśni i (lub) zmiany w elektrokardiogramie, hipercholesterolemia, zaburzenia czynności mózgu (z uwzględnieniem ostrych powikłań mózgowo-naczyniowych, zapalenia tętnic mózgowych, niedrożności tętnicy szyjnej i encefalopatii), drgawki, leukoencefalopatia, zespół odwracalnej tylnej leukoencefalopatii, ślepota, zaburzenia widzenia kolorów i ruchu gałek ocznych (po dużych dawkach leku), utrata zdolność prowadzenia normalnej rozmowy, nadciśnienie i zawał serca (nawet kilka lat po zakończeniu chemioterapii), ciężka choroba naczyń wieńcowych, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zmniejszone stężenie albumin we krwi. Bardzo rzadko: mikroangiopatia zakrzepowa z zespołem hemolityczno-mocznicowym, zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), zwiększone stężenie żelaza we krwi, napady drgawkowe, obrzęk tarczy, zapalenie nerwu wzrokowego i ślepota korowa, zatrzymanie czynności serca po leczeniu cisplatyną w skojarzeniu z innymi lekami cytotoksycznymi, zaburzenia naczyniowe (niedokrwienie mózgu lub mięśnia sercowego, zaburzenia krążenia obwodowego związane z zespołem Raynauda). Częstość nieznana: odwodnienie, hiperurykemia, tężyczka, udar mózgu, udar krwotoczny, udar niedokrwienny, brak smaku, zamazane widzenie, ślepota barw nabyta, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, pigmentacja siatkówki, zaburzenia akcji serca, zakrzepica mikroangiopatyczna (zespół hemolityczno-mocznicowy), zatorowość płucna, wysypka, skurcze mięśni, ostra niewydolność nerek. Odnotowany został jeden przypadek jednostronnego zapalenia nerwu pozagałkowego z utratą ostrości widzenia po chemioterapii skojarzonej, po której zastosowano leczenie cisplatyną. Cisplatyna zwiększa ryzyko wtórnej białaczki; ryzyko wtórnej białaczki jest zależne od dawki i nie jest związane z wiekiem ani płcią. Działanie rakotwórcze jest teoretycznie możliwe. Ototoksyczność - objawia się jako szum w uszach i (lub) osłabienie słuchu, zwłaszcza w zakresie wyższych częstotliwości; u 10-15% pacjentów w zakresie normalnych częstotliwości. Uszkodzenie słuchu kumuluje się, może być nieodwracalne i czasami jest jednostronne. Ototoksyczność może być szczególnie ciężka u dzieci i pacjentów w podeszłym wieku. Nefrotoksyczność - może wystąpić po podaniu pierwszej dawki cisplatyny lub wielokrotnym podaniu leku. Łagodne, przemijające zaburzenia czynności nerek mogą wystąpić po podaniu jednej, pośredniej dawki cisplatyny - 20 mg/m² do <50 mg/m². Podanie jednej dużej dawki cisplatyny - 50-120 mg/m² lub wielokrotne, codzienne dawki cisplatyny mogą powodować niewydolność nerek z martwicą kanalikową objawiającą się jako mocznica lub bezmocz. Niewydolność nerek może być nieodwracalna. Działanie nefrotoksyczne podlega kumulacji i może wystąpić 2-3 dni lub 2 tyg. po pierwszej dawce cisplatyny. Stężenia kreatyniny i mocznika w surowicy mogą się zwiększyć. Neurotoksyczność - może wystąpić po podaniu pierwszej dawki cisplatyny lub po długotrwałej terapii. Ciężkie działanie neurotoksyczne może wystąpić u pacjentów otrzymujących cisplatynę w dużych dawkach lub leczonych przez długi okres czasu. Neurotoksyczność objawia się neuropatią obwodową (najczęściej dwustronną i czuciową) oraz w rzadkich przypadkach utratą smaku, ograniczonym odczuwaniem dotyku lub pozagałkowym zapaleniem nerwu wzrokowego z ograniczoną ostrością widzenia i zaburzeniami czynności mózgu (splątanie, zaburzenia mowy, pojedyncze przypadki ślepoty korowej, utrata pamięci, porażenie). Ponadto opisywano objaw Lhermitte'a, neuropatię autonomiczną i mielopatię rdzenia kręgowego.

Cisplatin Teva - interakcje

Leki o działaniu hamującym szpik kostny lub radioterapia nasilają działanie mielosupresyjne cisplatyny. Leki przeciwnadciśnieniowe zawierające furosemid, hydralazynę, diazoksyd i propranolol mogą nasilać nefrotoksyczność cisplatyny. Leki nefrotoksyczne (np. cefalosporyny, aminoglikozydy, amfoterycyna B lub substancje kontrastujące) lub ototoksyczne (np. aminoglikozydy, diuretyki pętlowe) nasilają toksyczne działanie cisplatyny na nerki lub narząd słuchu. Z wyjątkiem pacjentów otrzymujących dawki cisplatyny >60 mg/m², u których wydalanie moczu wynosi <1000 ml na 24 h, nie należy stosować wymuszonej diurezy przy użyciu diuretyków pętlowych, ze względu na możliwe uszkodzenie dróg moczowych oraz ototoksyczność. W trakcie lub po zakończeniu leczenia cisplatyną zaleca się ostrożność w stosowaniu substancji wydalanych głównie poprzez nerki np. leków cytostatycznych, takich jak bleomycyna czy metotreksat, ze względu na potencjalnie zmniejszone wydalanie przez nerki. Toksyczność ifosfamidu wobec nerek i słuchu może być nasilona w trakcie jednoczesnego lub wcześniejszego podawania cisplatyny. Ze względu na hiperurykemiczne działanie cisplatyny, może być konieczne dostosowanie dawkowania allopurynolu, kolchicyny, probenecydu lub sulfinpirazonu, w trakcie leczenia skojarzonego z cisplatyną. Leczenie skojarzone cisplatyną z bleomycyną i etopozydem powoduje zmniejszenie stężenia litu we krwi - zaleca się monitorowanie stężenia litu we krwi. Cisplatyna w skojarzeniu z bleomycyną i winblastyną może prowadzić do zespołu Raynauda. Leczenie skojarzone docetakselem i cisplatyną powodowało cięższe działania neurotoksyczne, w porównaniu do monoterapii każdym z tych leków w podobnych dawkach. Substancje chelatujące, takie jak penicylamina, mogą zmniejszać skuteczność cisplatyny. Stosowanie cisplatyny z cyklosporyną wiąże się ze zwiększoną immunosupresja, połączoną z ryzykiem limfoproliferacji. U pacjentów stosujących cisplatynę i leki przeciwzakrzepowe należy częściej monitorować INR. Jednoczesne stosowanie leków przeciwhistaminowych, buklizyny, cyklizyny, loksapiny, meklozyny, fenotiazyn, pochodnych tioksantenu lub trimetobenzamidów może maskować objawy ototoksyczności. Stężenie leków przeciwdrgawkowych we krwi może pozostawać poniżej wartości terapeutycznych w trakcie leczenia cisplatyną. Cisplatyna może zmniejszać wchłanianie podawanej jednocześnie fenytoiny, prowadząc do zmniejszenia kontroli padaczki w przypadku trwającego leczenia feytoiną - rozpoczynanie nowego leczenia przeciwdrgawkowego w trakcie terapii cisplatyną jest przeciwwskazane. Podanie cisplatyny przed wlewem dożylnym paklitakselu może zmniejszać klirens paklitakselu o 33% i w konsekwencji nasilać jego działanie neurotoksyczne. U pacjentek z zaawansowanym rakiem jajników, jednoczesne podawanie pirydoksyny i heksametylomelaminy z cisplatyną miało negatywny wpływ na odpowiedź kliniczną na leczenie. Szczepienie przeciw żółtej gorączce jest przeciwwskazane w czasie leczenia cisplatyną, ze względu na ryzyko ogólnoustrojowej choroby poszczepiennej, mogącej zakończyć się zgonem. Ze względu na ryzyko choroby uogólnionej zaleca się stosowanie szczepionek inaktywowanych jeśli takowe są dostępne. Nie jest zalecane stosowanie żywych szczepionek wirusowych w okresie 3 mies. po zakończeniu leczenia cisplatyną.

Cisplatin Teva - dawkowanie

Dożylnie, we wlewie. Lek należy podawać wyłącznie pod nadzorem wykwalifikowanego lekarza onkologa mającego doświadczenie w podawaniu leków przeciwnowotworowych. Dawka cisplatyny uzależniona jest od choroby podstawowej, przewidywanej odpowiedzi na leczenie oraz od tego czy cisplatyna jest stosowana w monoterapii, czy jako składnik chemioterapii skojarzonej. Dorośli i dzieci: w monoterapii preparat jest podawany zazwyczaj w pojedynczej dawce 50-120 mg/m² pc. co 3-4 tyg. lub w dawce 15-20 mg/m² pc./dobę przez 5 kolejnych dni, co 3-4 tyg.; w chemioterapii skojarzonej - w dawce ≥20 mg/m² pc. w cyklach powtarzanych raz na 3-4 tyg. W leczeniu raka szyjki macicy cisplatyna jest stosowana w dawce 40 mg/m² pc. co tydzień przez 6 tygodni, w skojarzeniu z radioterapią. Nie należy rozpoczynać kolejnego cyklu leczenia cisplatyną, zanim podane niżej parametry nie powrócą do wartości uznawanych za prawidłowe, tj.: stężenie kreatyniny we krwi ≤130 µmol/l (≤1,5 mg/dl), mocznik <25 mg/dl, liczba białych krwinek >4000/µl (>4,0 x 10⁹/l), liczba płytek krwi >100 000/µl co odpowiada (>100 x 10⁹/l), wynik audiogramu w zakresie normy. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub zahamowaną czynnością szpiku kostnego dawkę cisplatyny należy zmniejszyć. Sposób podania. Lek podaje się we wlewie dożylnym trwającym 6-8 h. Przed podaniem koncentrat należy rozcieńczyć co najmniej 1 litrem następujących roztworów do wstrzykiwań: 0,9% NaCl; mieszanina 0,9% NaCl i 5% glukozy (1:1) - końcowe stężenia: chlorek sodu 0,45%, glukoza 2,5%; mieszanina 0,9% NaCl i 1,875% mannitolu; mieszanina 0,45% NaCl, 2,5% glukozy i 1,875% mannitolu. Do podawania leku nie należy używać żadnych komponentów zawierających aluminium (zestawów infuzyjnych, igieł, cewników, strzykawek), które mogą mieć kontakt z cisplatyną. Na 2-12 h przed podaniem leku i co najmniej do 6 h po podaniu należy zastosować odpowiednie nawodnienie 0,9% roztworem NaCl lub mieszaniny roztworów 0,9%NaCl i 5% glukozy (1:1): dożylny wlew 100-200 ml/h przez 6-12 h przed zastosowaniem cisplatyny; po zakończeniu podawania cisplatyny należy zastosować wlew dożylny następnych 2 litrów z szybkością 100-200 ml/h przez 6-12 h. Jeśli wydalanie moczu po nawodnieniu jest mniejsze niż 100-200 ml/h, konieczne może być zastosowanie wymuszonej diurezy przez dożylne podanie 37,5 g mannitolu w postaci 10% roztworu (375 ml 10% roztworu mannitolu) lub przez podanie leku moczopędnego, jeśli czynność nerek jest prawidłowa. Podanie mannitolu lub leku moczopędnego konieczne jest również, gdy podawana jest dawka cisplatyny >60 mg/m² pc. W celu zapewnienia wydalania odpowiednich ilości moczu, pacjent powinien wypijać duże ilości płynów w okresie 24 h po zakończeniu wlewu cisplatyny.

Cisplatin Teva - uwagi

Profil działań niepożądanych leku (np. neurotoksyczność, zaburzenia czynności o.u.n i narządów zmysłów) może ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn; jeżeli w trakcie leczenia wystąpi senność lub wymioty, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.