Reklama
Co to jest zespół Kehrera?
Zespoł Kehrera to zaburzenie seksualne, nazywane też chorobą wdowią lub bardziej obrazowo – syndromem kobiety niezaspokojonej. Dysfunkcja ta występuje u pań o normalnym poziomie libido, często funkcjonujących z stałych związkach i nie mających wcześniej większych problemów w życiu intymnych.
Przyczyną zaburzenia jest brak spełnienia w sferze seksualnej, do czego dochodzi:
- w efekcie unikania kontaktów przez partnera lub częstej jego nieobecności;
- na skutek zaburzeń stojących po stronie partnera, takich jak impotencja czy przedwczesny wytrysk, uniemożliwiających odbycie satysfakcjonującego stosunku;
- w przypadku znacznej różnicy seksualnych temperamentów;
- jeśli seks nie kończy się orgazmem po jej stronie i ma to charakter chroniczny;
- gdy wieź między partnerami słabnie, w związku dochodzi do wielu konfliktów, a na co dzień utrzymuje się wysoki poziom negatywnego napięcia emocjonalnego;
- przy braku stałego partnera, gdy relacje seksualne są przygodne i incydentalne;
- po rozstaniu lub śmierci partnera, w sytuacji gdy nie zostaną nawiązane nowe kontakty.
Z czasem sytuacja, w której kobieta odczuwa pożądanie i ma ochotę na seks, ale nie może swoich pragnień zrealizować, prowadzi do wystąpienia negatywnych objawów.
Reklama
Objawy zespołu Kehrera
Choroba Kehrera przebiega dwuetapowo. W pierwszej fazie kobieta odczuwa silne pobudzenie psychoruchowe, napięcie, rozdrażnienie, frustrację. W jej zachowaniu zaznaczają się takie cechy, jak kłótliwość, agresja, nadwrażliwość. Niekiedy jest to mylnie interpretowane jako zespół napięcia przedmiesiączkowego.
W tym czasie zazwyczaj kobieta podejmuje jeszcze próby współżycia – jeśli są one niedane, zaburzenie zaczyna się pogłębiać. Po upływie kilku miesięcy następuje faza druga, w przebiegu której występuje 5 charakterystycznych, współistniejących symptomów somatycznych, zazwyczaj obejmujących narządy ulokowane w obrębie miednicy mniejszej.
Typowe objawy zespołu Kehrera to:
- bóle w podbrzuszu i krzyżu;
- świąd, pieczenie, przeczulica okolic intymnych; możliwe także upławy;
- żylaki pojawiające się w okolicach sromu, odbytu a nawet na podudziach;
- zgrubienie macicy, zubożenie wydzieliny szyjkowej, zaburzenia miesiączkowania;
- skurcze, bolesności i pogrubienie więzadeł krzyżowo-macicznych.
Jak więc widać, są to realne, fizyczne symptomy, w dodatku takie, które bez znajomości szerszego kontekstu można przypisać do wielu innych schorzeń – ginekologicznych, urologicznych, nefrologicznych, hormonalnych. Dlatego diagnostyka i ewentualne różnicowanie wymagają od lekarza dużego doświadczenia oraz pełnej informacji na temat życia intymnego pacjentki.
Reklama
Jak leczyć zespół Kehrera?
Istnieje kilka podstawowych ścieżek, jeśli chodzi o leczenie choroby wdowiej. Należą do nich:
- terapia partnerska. Są to wszelkie działania zmierzające do naprawy relacji seksualnej, a więc między innymi: psychoedukacja partnera odnośnie kobiecych potrzeb, leczenie stojących po jego stronie zaburzeń, czy wspólna praca nad osiągnięciem satysfakcjonującego modelu współżycia płciowego;
- zmiana partnera seksualnego lub znalezienie nowego, w przypadku kobiet samotnych. Problemem może fakt, iż często zespół Kehrera wynika nie tyle z braku zaspokojenia w ogóle, lecz z braku satysfakcjonujących zbliżeń ze ściśle określoną osobą. W takiej sytuacji seks z innym partnerem nie będzie skutecznym rozwiązaniem;
- leczenie farmakologiczne, polegające na przyjmowaniu środków obniżających libido. Może to być skuteczne w przypadku choroby wdowiej, generalnie jednak jest to daleko idąca ingerencja w działanie własnego organizmu, nie zawsze będąca najlepszym rozwiązaniem;
- masturbacja. To prosta i skuteczna metoda pozwalająca znaleźć zaspokojenie seksualne, w dodatku w sposób najbardziej odpowiadający preferencjom kobiety. Istnieje ogromna ilość technik masturbacji – można to robić dłonią, ale też z użyciem akcesoriów. W przypadku choroby wdowiej dobrze sprawdzają się dilda, czyli sztuczne penisy. W odróżnieniu od wibratorów, są one „napędzane” siłą mięśni własnej ręki. Zazwyczaj mają też realistyczne, anatomiczne kształty. Co ważne, dilda można używać samodzielnie, ale też wspólnie z partnerem. Może się to okazać wystarczającym rozwiązaniem w sytuacji, gdy on nie ma ochoty na seks lub nie jest w stanie sprostać zadaniu ze względu np. na zaburzenia erekcji.
Reklama
Choroba wdowia u mężczyzn
Zespół Kehrea definiowany jest jako przypadłość typowo kobieca. Choroba wdowia u mężczyzn jako taka nie występuje – siłą rzeczy niemożliwe jest pojawienie się większości wyżej opisanych objawów. Nie mniej, także mężczyźni doświadczają negatywnych konsekwencji abstynencji seksualnej. Należą do nich:
- zaburzenia seksualne (obniżenie libido, impotencja, przedwczesny wytrysk);
- rozdrażnienie, pobudzenie psychoruchowe, napięcie o charakterze seksualnym;
- obniżona samoocena, pogorszony nastrój, stany depresyjne i lękowe, negatywnie przekładające się na życie seksualne i uczuciowe (mechanizm błędnego koła);
- zaburzenia hormonalne, w tym obniżona synteza testosteronu;
- zwiększone ryzyko zachorowania na raka prostaty;
- pogorszenie pracy układu sercowo-naczyniowego;
- obniżenie odporności.
