Reklama
Problemy z zajściem w ciążę
Problemy z zajściem w ciążę dotyczą wielu par, zwłaszcza po trzydziestym, a tym bardziej czterdziestym roku życia. Przyczyną niepłodności po stronie kobiety mogą być:
- zaburzenia hormonalne, w tym przede wszystkim nieprawidłowe stężenie hormonu luteinizującego (LH) i folikulotropowego (FSH), a także estradiolu, tyreotropiny (TSH), testosteronu oraz prolaktyny;
- upływ czasu i związane z tym systematyczne zmniejszanie się tzw. rezerwy jajnikowej (ilości pęcherzyków zawierających komórki jajowe), której wskaźnikiem jest poziom tzw. hormonu antymullerowskiego (AMH);
- choroby i zaburzenia ginekologiczne, takie jak przede wszystkim zespół policystycznych jajników (PCOS), w przebiegu którego dochodzi do zaburzeń owulacji, a co za tym idzie – obniżenia płodności;
- nieregularność miesiączkowania;
- tzw. wrogi śluz, czyli sytuacja w której wydzielina z szyjki macicy tworzy nieprzyjazne środowisko dla plemników, między innymi za sprawą nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego, błędnie rozpoznającego plemniki partnera w kategoriach zagrożenia;
- zaburzenia i choroby ogólnoustrojowe rozwijające się z wiekiem, takie jak insulinoodporność i będąca jej następstwem cukrzyca, a także nadciśnienie, początki miażdżycy;
- nadmierna masa ciała – tkanka tłuszczowa jest jednym z regulatorów gospodarki hormonalnej, poza tym otyłość może powodować zaburzenia natury emocjonalnej, związane z brakiem akceptacji własnego ciała i wystąpieniem psychicznych blokad dotyczących sfery seksualnej;
- obniżenie libido, wycofanie z aktywności towarzyskiej i seksualnej, zmniejszenie ilości i regularności zbliżeń;
- długotrwała ekspozycja na stres, niezdrowy tryb życia (zła dieta, brak ruchu, palenie papierosów, picie alkoholu, zażywanie narkotyków);
- przebyte operacje w obrębie miednicy.
Reklama
Od czego zacząć, gdy masz problemy z zajściem w ciążę?
Nawet w młodszym wieku nie każde zbliżenie kończy się ciążą, mimo że jest ku temu sprzyjający moment. Tym bardziej po trzydziestych, czterdziestych urodzinach. Co można w tej materii uznać za normę, a kiedy należy zacząć się niepokoić oraz diagnozować pod kątem niepłodności?
Polskie Towarzystwo Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników (PTGP), zaleca diagnostykę:
- po 12 miesiącach bezskutecznych starań w przypadku kobiet poniżej 35 roku życia;
- po 6 miesiącach u kobiet w przedziale wiekowym 35-40 lat;
- jeszcze przed podjęciem starań o dziecko u kobiet po 40 urodzinach.
Od czego zacząć, gdy występują problemy z zajściem w ciążę? Od wykonania pogłębionej diagnostyki. Zakres badań określa lekarz, można jednak z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjąć, że w pakiecie znajdą się:
- wywiad lekarski dotyczący częstotliwości i jakości współżycia, a także krwawień miesięcznych;
- badania laboratoryjne mające na celu określenie poziomu hormonów LH, FSH, TSH;
- badanie hormonu AMH, czyli ustalenie rezerwy jajnikowej;
- badanie obrazowe narządów rodnych metodami ultrasonograficznymi (USG, HSG).
W przypadku, gdy lekarz podejrzewa zmiany w obrębie jajowodów lub macicy, niezbędne może być wykonanie laparoskopii lub histeroskopii, a więc badań polegających na wprowadzeniu przyrządu optycznego przez powłoki brzuszne albo pochwę.
Dodatkowo przydatna może się okazać konsultacja psychologiczna i seksuologiczna, jeśli istnieje podejrzenie, że za niemożnością zajścia w ciążę stoją zaburzenia w tej właśnie materii.
Reklama
Problem z zajściem w ciążę – jakie badania dla mężczyzny?
Nie należy zapominać, że niepłodność ma oblicze zarówno kobiece, jak też męskie. Warto więc, by przed podjęciem terapii także i partner wykonał stosowne badania. Jakie? Problem z zajściem w ciążę wymagać może przeprowadzenia takich działań diagnostycznych, jak między innymi:
- podstawowe badanie nasienia, tzw. seminogram lub spermiogram, pozwalające opisać liczebność, żywotność, ruchliwość oraz morfologię plemników, a także objętość, lepkość i pH ejakulatu. Ocenie podlega sperma oddana przez pacjenta do specjalnego pojemnika.
- badanie biochemiczne nasienia, z oznaczeniem m.in. cynku czy fruktozy;
- posiew bakteriologiczny nasienia;
- badanie hormonalne, sprawdzające poziom testosteronu, a także takich substancji, jak LH, FSH, TSH, FT4, estradiol, prolaktyna;
- test PCT (post coital test), służący ocenie zdolności przedostawania się plemników z pochwy do macicy;
- biopsja jądra, zamknięta igłowa bądź otwarta, w czasie której pobiera się materiał zawierający plemniki;
- badania USG jąder i moszny, pozwalające stwierdzić lub wykluczyć takie problemy, jak nieprawidłowa budowa, uraz, przepuklina, nowotwór;
- badanie seksuologiczne pod kątem takich zaburzeń, jak brak orgazmu, brak wytrysku, niemożność utrzymania erekcji itd.;
- badanie mutacji genu CFTR u mężczyzn z brakiem lub niedrożnością nasieniowodów.
Reklama
Co na trudności z zajściem w ciążę?
Leczenie bezpłodności często wymaga zaawansowanych terapii, a niekiedy nawet zastosowania procedur in vitro. Nie zawsze jednak potrzebne są tak daleko idące rozwiązania.
Trudności z zajściem w ciążę można w wielu przypadkach pokonać uzupełniając substancje, wspierając zachowanie równowagi hormonalnej, wspomagając zapobieganie nadmiernego starzenia się i destrukcji komórek jajowych. Warto przyjmować w tym celu suplementy diety, zawierające substancje takie jak:
- mio-inozytol, czyli związek chemiczny obniżający stężenie hormonu luteinizującego LH do właściwego poziomu oraz łagodzący insulinooporność i zmniejszający poziom insuliny we krwi. Substancja ta przywraca właściwą owulację i regularność krwawień miesięcznych. Wspiera zapobieganie też rozwojowi zespołu policystycznych jajników;
- glutation – białko stanowiące główny antyoksydant ludzkiego organizmu. Aktywnie zwalcza on szkodliwe wolne rodniki i wspiera w podobnych działaniach innych przeciwutleniacze, takie jak witamina C i E. Dzięki temu opóźnia procesy starzenia się komórek, w tym oocytów.
